Paprocany - Paulina Świst

Nie jest to moja pierwsza książka p. Pauliny Świst i tak jak poprzednie, ta również bardzo mi się spodobała. Przede wszystkim czyta się lekko, szybko i przyjemnie - a to najważniejsze kiedy człowiek chce się zrelaksować. Wątek kryminalny nie jest zbyt zagmatwany, ani też najważniejszy w tej historii. Najważniejsze są tu genialne dialogi i napięcie , które można obserwować między bohaterami. Odważna książka!

Nie nazwałabym tego raczej kryminałem i jako wielbicielce tego akurat gatunku nieco mi ta książka podpadła. Fabuła skupia się raczej na relacjach główne bohaterki z mężczyznami (a raczej jednym mężczyną...) i choć w tle miga nam jakaś intryga czy wątek porwania - to zdecydowanie jest on jedynie zabarwieniem tej erotycznej powieści. Mimo to, świetnie bawiłam się podczas czytania.

Niewątpliwie jest to ciekawa pozycja, choć byłam pewna, że kryminał w tak lekkim wydaniu - połączony z romansem - nie jest dla mnie. Ale przeczytałam ją z prawdziwą przyjemnością. Momentami główna bohaterka zamiast bawić zaczynała mnie lekko irytować, ale na szczęście były to sytuacje wyjątkowe. Dużo za to było dobrze podanego erotyzmu - tu ogromny plus dla autorki. Minus za to, że kryminału w niej jednak na lekarstwo.

Jak dotąd nie czytałam jeszcze żadnej powieści tej autorki, a wielokrotnie mi ją polecano. Już wiem dlaczego! Książka urzekła mnie stylem, w jakim jest napisana - niby kryminał, a dawno się tak nie śmiałam podczas czytania. Główna bohaterka jest wspaniała - zabawna i inteligentna. Z pewnością sięgnę po więcej!