Królestwo ciała i ognia - Jennifer L. Armentrout, Jerzy Malinowski

Że niby miałabym stanąć na ślubnym kobiercu? Z nim?” * Dotychczasowe życie Poppy można opisać jednym słowem – KŁAMSTWO. Teraz gdy za sprawą mężczyzny, który najpierw skradł jej serce, a następnie je złamał, dziewczyna musi stawić czoła prawdzie oraz zadecydować komu zaufać, a kto stanowi dla niej zagrożenie. A nie jest to zadanie proste dla kogoś kogo od świata oddzielał welon i tytuł Panny. * „Królestwo ciała i ognia” to wyczekiwany przez wielu (w tym przeze mnie ) drugi tom serii Krew i Popiół” i jak się można było spodziewać było/jest o nim dość głośno, a pozytywne recenzje wręcz zalewają internet… Niestety muszę się przyznać, że należę do mniejszość, której ten tom nie porwał tak bardzo jak na to liczyłam. Co poszło nie tak? * Cóż… Mój największy problem to relacja Poppy i Casteela, której zdecydowanie nie jestem fanką. Jest to dla mnie „słownikowy” przykład toksycznej relacji opartej na pożądaniu, którem bohaterowie dają upust w nawet najbardziej absurdalnych/nieodpowiednich w moim odczuciu sytuacjach. W pozytywnym odbiorze książki nie pomógł więc fakt, że tej „relacji” było tu naprawdę dużo i nie zawaham się nawet stwierdzić, że zdominowała ona fabułę. Drugi problem jaki mam z „Królestwem…” to nierówna akcja. Pierwsza połowa książki ciągnęła mi się niemiłosiernie i dzięki bogom, że z czasem zaczęła nabierać tempa, ponieważ miałam chwilę zwątpienia, czy dam radę ją dokończyć. * Jednak, żeby nie było, że tylko narzekam to: