Gdańsk w wyniku reformacji stał się w XVI w. miastem protestanckim, w którym pozostał jednak pewien margines ludności katolickiej przywiązanej do tradycyjnej religii, która w wyniku reform i odnowy Kościoła, a przede wszystkim sprzyjających procesów demograficznych, coraz bardziej zyskiwała na znaczeniu. Publikacja jest próbą oceny funkcjonowania mniejszościowej grupy w warunkach nieustającej konfesyjnej konfrontacji, a zarazem bilans dwóch stuleci koegzystencji wrogich sobie, a jednak skazanych na współpracę społeczności.
