Praca dotyczy modyfikacji stopów miedzi. Badano kinetykę krzepnięcia, strukturę, właściwości mechaniczne, dylatometryczne i kalorymetryczne brązu aluminiowego CuAl10Fe3Mn2 z zastosowaniem dodatków modyfikujących I rodzaju, tzn. opartych na teorii elektronowej budowy substancji i będących nośnikami swobodnych elektronów w ciekłym metalu (sód, potas, wapń), oraz II rodzaju, powodujących powstawanie dodatkowych ośrodków krystalizacji (cyrkon, tytan, bor). Podjęto również wyrywkowe badania modyfikowania wapniem brązu cynowego CuSn10. Uzyskano odpowiednie i zgodne z normą właściwości mechaniczne (Rm, HB, A, Z) z wyjątkiem R0,2, a w określonych przypadkach dobry kształt, częściową sferoidyzację faz i dystrybucję faz ogatych w żelazo w brązie aluminiowym. Modyfikatory I i II rodzaju dają zbliżone efekty, a istotne były różnice pomiędzy odlewami testowymi stopu CuAl10Fe3Mn2. Występowały one w odlewach przygotowanych w kokili, formie piaskowej i formie z udziałem masy izolacyjnej.
