Postrach - Michał Śmielak

Tym razem na tapet wzięłam najnowszą książkę autora, o którym słyszałam co nieco, a mowa o Michale Śmielak i książce „Postrach” która na końcu spowodowała, że na głos powiedziałam „ale że to już? Mam nadzieję, że będą kolejne historie z bohaterami tej książki”? Poważnie fajnie jest czytać coś takiego i mieć ten niedosyty, który z drugiej strony denerwuje, i to przez wielkie D. Teraz tak jednak sobie myślę, że może dobrze, że nie znam poprzednich książek autora, bo porównywałabym, a tak mam czystą kartkę. Opisów książki jest pełno w internecie, więc z całego serca zachęcam do przeczytania oraz zapoznania się z komentarzami, ale pamiętajcie, że tak naprawdę to wyłącznie Wy jesteście w stanie stwierdzić, czy książka jest warta uwagi, czy nie. Recenzje nie pomidorowa nie każdy musi je lubić. Jedyne skojarzenie, jakie miałam z tą pozycją to film „Piła” i ten ludek na rowerku. Czas start i teraz walka o…? No wybaczcie, ale spojlerów nie będzie za to podpowiedz, że nie każde PUK, PUK, PUK świadczy o życzliwym gościu, który przyszedł nas odwiedzić. Poza fantastycznymi, śmiesznymi dialogami spotkasz ciekawą wciągająca akcje, która na każde PUK przyprawi o ciarki na rękach. Zdaje sobie sprawę, że nie każdy ma ten sam stan lękowy co ja, ale mnie ta książka naprawdę się podoba. Kolejnym elementem, jaki lubię to opisane sceny zwłok osób, które „Postrach” zabił. Kim jest i dlaczego porwano sześć dziewcząt wiek siedemnaście lat i każda z bogatego domu. Fajna przygoda i niezły rollercoaster spirali, jaka sama się nakręca z biegiem czasu i rozdziałów, ale to już sami musicie przeczytać. Ja z całego serca polecam.