Iluzjonista - Remigiusz Mróz

„Iluzjonista” Remigiusza Mroza wpadł w moje ręce trochę przypadkiem i… chyba lepiej nie mogłam trafić. Nie jestem wierną czytelniczką Mroza, nie mam za sobą setek jego tomów, więc podchodziłam do tej książki bez żadnych oczekiwań, za to z drobną ekscytacją, bo temat iluzji zawsze działa na mnie jak lep. Lubię patrzeć, jak ktoś odwraca uwagę, zakrzywia rzeczywistość i podsuwa mi pod nos coś kompletnie innego, niż wydaje się na pierwszy rzut oka :D A Mróz w tej historii robi dokładnie to. To, co mnie kupiło od początku, to forma. Przeskoki między przeszłością a teraźniejszością są tak płynne, tak zgrabnie poszpikowane okruszkami informacji, że czułam się trochę jakbym układała puzzle. I muszę przyznać: absolutnie mnie to bawiło. „Iluzjonistę” pochłonęłam błyskawicznie. Krótkie rozdziały i ciągła akcja sprawiają, że ta książka praktycznie sama się czyta. Jest tylko jeden minus, który trafił we mnie mocniej, niż się spodziewałam. Po skończeniu zostałam z takim dziwnym, ciężkim nastrojem. Nie mogę powiedzieć, żeby „Iluzjonista” miał w sobie cokolwiek z happy endu. Mimo wszystko ja zdecydowanie nie kończę tej przygody ;)