Serca ciemności. Seryjni mordercy, przerażające... - Jana Monroe

Ta książka już, gdy pojawiła się w zapowiedziach przykuła moją uwagę. Pozytywne opinie jedynie utwierdziły mnie w przekonaniu, że warto ją nabyć i w końcu nadszedł czas, bym poznała jej treść. Autorka książki, po wieloletniej służbie w organach FBI na wszelakich stanowiskach, zdecydowanie wie, o czym pisze. Lecz, co ważne, pisać także potrafi, a nie jest łatwo swoje doświadczenia, w większości niełatwe, przenieść na papier tak, by zainteresować odbiorców. A jej się to udało, i to w znakomitym stylu. Spędziłam z nosem w książce kilka godzin, a po jej zakończeniu mam ochotę napisać jedynie: Jana, wydaj więcej! To chyba najlepsza rekomendacja, prawda? „Serca ciemności” to nie tylko zetknięcie się z najmroczniejszymi umysłami Ameryki, którzy przysporzyli wiele bólu ofiarom i ich bliskim, a organom ścigania mnóstwo pracy i bezsennych nocy. Oczywiście, znajdziemy tu opisy zbrodni, często przerażających, niewyobrażalnych i wstrząsających. Znajdziemy tu także wzmianki o najgłośniejszych zabójcach, takich jak Bundy, Kemper czy Chandler, a także wielu innych, równie wzbudzających grozę i nieokazujących skruchy. Przeczytamy odniesienia do najważniejszych i najtragiczniejszych wydarzeń Ameryki, takich jak te dotyczące 11 września, masakry w Columbine, czy oblężenia Ruby Ridge. Jednak przede wszystkim to opowieść o kobiecie – walecznej, pełnej aspiracji, nieustannie się doszkalającej, odważnej i pokonującej trudności w szalenie inspirujący sposób. Bowiem Monroe nie była mile widzianym nabytkiem FBI z uwagi na swoją płeć, była lekceważona i niedoceniana. Z uwagi na niestabilny czas pracy, długie i częste delegacje oraz brak możliwości zaplanowania czegokolwiek, odłożyła życie prywatne nawet nie na drugi, a jeszcze dalszy tor. Jej kariera to nie tylko pasmo sukcesów, to wzloty i upadki, trudne obrazy, których nie sposób pozbyć się z głowy, ale też oddanie sprawom, jakie jej przydzielano. I o tym wszystkim opowiada szczerze, bez nadęcia, stara się przybliżyć nawet laikom kulisy jej wielu lat życia podporządkowanym służbie. I jestem bardzo szczęśliwa, że mogłam poznać jej historię.