Co robić, gdy skończysz czytać już wszystkie kryminały Agathy Christie?
Czułeś już kiedyś pustkę po przeczytaniu ostatniego, dostępnego tomu ulubionej serii książkowej? Na szczęście, jeśli jesteś miłośnikiem brytyjskich kryminałów i przeczytałeś wszystkie książki Agathy Christie, świat nie kończy się na Poirocie czy pannie Marple. W tym artykule przedstawiamy kilka ścieżek, które możesz podjąć po zakończeniu swojej przygody z kryminalnymi zagadkami Agathy Christie.
Powrót do korzeni – klasyczne powieści kryminalne
Jeśli w końcu poznaliście już wszystkie największe tajemnice Herculesa Poirota i panny Marple, które skrywają się w najlepszych książkach Agathy Christie, nie musicie rezygnować z literackiego śledztwa. Wielbiciele angielskiej pisarki mają możliwość powrotu do korzeni kryminalistyki, zagłębiając się w dzieła Edgara Allana Poe czy Arthur Conan Doyle'a.
Pierwszy z nich, popularny amerykański autor, zasłynął z opowieści o Auguście Dupinie, który uważany jest za pierwszego literackiego detektywa. Z kolei żaden miłośnik kryminałów nie może ominąć słynnych powieści o Sherlocku Holmesie, gdzie równie fascynujące, jak zbieranie dowodów, są starcia intrygujących bohaterów.
Zderzenie światów – angielski kryminał a kryminał skandynawski
Agatha Christie to niewątpliwie ikona kryminału angielskiego, a jej kryminalne zagadki przeszły do historii literatury. Kiedy już skończysz lekturę jej dzieł, warto spojrzeć na inne regiony świata. Doskonałym wyborem są skandynawskie kryminały, które są coraz popularniejsze. Powieściopisarze z Danii, Szwecji czy Norwegii oferują nam bowiem niezwykle klimatyczne powieści, które, mimo innego podejścia do gatunku, potrafią skutecznie zaintrygować. Autorzy tacy, jak Jo Nesbø, Camilla Läckberg, czy Henning Mankell zmagają się z różnymi aspektami zła, nierzadko zestawiając je z trudnym klimatem swojej ojczyzny.
Różnorodność gatunku – kryminały historyczne, sensacyjne i noir
Kryminał to nie tylko bestialstwo i morderstwa – przykładami tej tezy jest wiele książek Agathy Christie. Pisarka, korzystając z możliwości gatunku, wplatała do swoich utworów rozważania społeczne, obyczajowe, a nawet polityczne. Po wyczerpaniu jej bibliografii warto spojrzeć na inne subgatunki - kryminały historyczne, sensacyjne, a nawet noir. Autorzy tacy, jak Anne Perry, Raymond Chandler czy Patricia Cornwell stworzyli niezapomniane powieści, które jednocześnie poszerzają granice kryminału, czyniąc go jeszcze bardziej zróżnicowanym.
A może coś z polskiego kryminału? Nieśmiertelna Joanna Chmielewska
Nic nie stoi na przeszkodzie, by sięgnąć po polską literaturę kryminalną, ale niekoniecznie tę najnowszą. Mamy w tym miejscu na myśli królowę polskiego kryminalu, czyli Joannę Chmielewską.
Autorka ta publikowała swoje powieści już od lat sześćdziesiątych XX wieku, skupiając się przede wszystkim na tytułach stricte kryminalnych. Jak jednak trafnie określa się ją w Rosji (gdzie traktowana jest jako najpoczytniejsza autorka zagraniczna), jej proza dla dorosłych czytelników to “kryminał ironiczny”. O ile zbrodnia jest tu osnową opowieści, o tyle wykorzystywane gry słowne, nierzadko groteskowe rozwiązania łagodzą wątek kryminalny i sprawiają, że czytelnik częściej się uśmiecha, niż obawia.
Z pewnością książki kryminalne Joanny Chmielewskiej, chociaż pełne czarnego humoru i komizmu sytuacyjnego, stanowią wyjątkową rozrywkę intelektualną. To powieści inteligentne, złożone i mogące “zastąpić”, do pewnego stopnia, twórczość Agathy Christie.
Poza książką – kryminalne filmy i seriale inspirowane twórczością Christie.
Napisanie wielu bestsellerów to jeszcze nie wszystko – twórczość Agathy Christie zainspirowała również wielu twórców filmowych i telewizyjnych. Dzięki popularnym ekranizacjom jej kryminalnych zagadek, możemy śledzić przygody ulubionych bohaterów na srebrnym ekranie.
Serial "Poirot" czy film "Morderstwo w Orient Expressie" to tylko kilka z wielu propozycji. Również inne kryminały znalazły swoje filmowe i serialowe odpowiedniki – od współczesnych seriali takich, jak "Sherlock" do klasycznych filmów w stylu noir "Sokół maltański". Wideo daje nam inną perspektywę na gatunek, równie fascynującą.
