Świat opanowany przez demony. Nauka jako światło.. - Carl Sagan, Ann Druyan

Media, od kiedy tylko się pojawiły, mocno wpływają na postrzeganie człowieka. Oczywiście, są bezdennym źródłem wiedzy o świecie, jednakże potrafią też sprytnie manipulować odbiorcami. Niegdyś władza była w rękach telewizji, teraz w większości przeszła ona do Internetu, jednak bez względu na to, z jakim medium mamy do czynienia, ma ono mocny wpływ na ludzi. Jednak czy zawsze warto wierzyć we wszystkie informacje, które nam podaje? „Świat opanowany przez demony” nie należy do najlżejszych książek. To niemal sześciuset stronicowa lektura, w której próżno szukać dialogów. A jednak Autor, pomimo tematyki, którą porusza, pisze niezwykle płynnie i lekko, dzięki czemu nie odczuwamy, że mamy do czynienia z naukową pozycją, a wykładem człowieka, którego zwyczajnie chce się słuchać. Jego słowa są proste w przekazie, poparte mnóstwem cytatów i widać, że Sagan bardzo poważnie podszedł do napisania tej pozycji. A w połączeniu z jego naturalnością w dobieraniu słów i zwracaniem się do odbiorcy w prostych, niewyszukanych słowach, sprawia, że otrzymujemy lekturę dla każdego odbiorcy, który jakkolwiek zainteresowany jest tematem. Znajdziemy tu wiele stron poświęconym zarówno nauce, jak i teoriom spiskowym, które są o wiele bardziej popularne i zwyczajnie lepiej się sprzedają niż nieco nudna, poparta wieloma dowodami i latami poszukiwań nauka. Kosmici, UFO, czarownice, uzdrowiciele, media zapewniający kontakt ze zmarłymi – chyba nie ma nikogo, kto by o nich nie słyszał. Dzięki telewizji, chwytliwym teoriom i naocznym świadkom tego typu teorie szybko zyskały rozgłos, jak i wielu popleczników. Autor rozprawia się z tymi wątkami mądrze, prezentując swoje bardzo naukowe podejście i zwątpienie, popiera swoje twierdzenia dowodami, wypowiedziami psychologów i terapeutów, historiami, które faktycznie się wydarzyły, a jednak nie zyskały takiej popularności jak słynne teorie spiskowe. Książka pierwotnie została napisana w 1996 roku, więc teoretycznie straciła wiele na aktualności, a jednak idealnie rezonuje ze światem, w którym przyszło nam żyć. Autor w tej publikacji odniósł się do telewizji, jako największego propagatora wszelkich chwytliwych nagłówków – w końcu to, co kontrowersyjne najlepiej się sprzedaje. Dziś ta działalność przeniosła się w większości do Internetu, jednak nie zmieniło się wiele w oddziaływaniu na świadomość ludzi, prawdopodobnie jedynie ta moc wzrosła. Sagan obawiał się już lata temu, że nauka poparta dowodami będzie tylko zyskiwała na swej niepopularności i jego obawy niestety się sprawdziły. W końcu trzydzieści lat później ludzie nadal doskonale wiedzą, co wydarzyło się chociażby w Roswell, a jednak tajną wiedzą magiczną są dla nich równania fizyczne. Wielokrotnie wskazuje na to, by być sceptycznym wobec serwowanych nam informacji, by być dociekliwym i zadawać pytania, by starać się uzyskać ogół informacji, a nie przyswajać wszelkie powtarzane wiadomości i brać je za pewnik. Mnóstwo w tej książce wiedzy i mądrych słów, a jednak przekazanych w tak prosty i życzliwy dla czytelnika sposób, że aż chce się czytać więcej i więcej. Być może gdyby wykładowcy i nauczyciele podchodzili do tematu nauki i odkrywania świata w sposób, jaki robi to Sagan, znalazłoby się więcej chętnych na zgłębianie tajemnic Wszechświata. Czy naszą Ziemię opanowały demony? Istoty pozaziemskie? Niespokojne dusze, które nie przeszły na drugą stronę? Obawiam się, że nie, a wiele słynnych niewyjaśnionych okoliczności znajduje dość łatwe, choć niepopularne tłumaczenie. Jedyna niezbadana do końca kwestia to ta, jak działa ludzki mózg. I o tym wszystkim, w zajmujący i naprawdę ciekawy sposób, rozprawia Sagan, amerykański astronom i pisarz, wspierany w niektórych rozdziałach przez swoją ówczesną żonę Ann Druyan.