Szczęście ma smak szarlotki - Weronika Psiuk

„Szczęście ma smak szarlotki” to debiutancka powieść Weroniki Psiuk, a ja po debiuty uwielbiam sięgać, dlatego nie zastanawiałam się długo nad tym tytułem! Przyznam szczerze, że dla mnie książka zdecydowanie należy do gatunku tych lekkich, które pozwalają na totalny relaks, odskocznię od problemów i zdecydowane chwilowe odmóżdżenie! Nie wymaga od czytelnika wielkiego zaangażowania, a jedynie tego, aby ją przeczytać! Poznajemy sympatyczną, nieco szaloną Mirkę, która właśnie zorientowała się, że w jej życiu niebawem nastąpi zmiana kodu, na trzy z przodu. Postanawia do tego czasu wiele w swoim życiu zmienić. Kobieta jest mamą siedmioletniej Marianny, a jej życie to ciągła bieganina między prowadzeniem domu i użeraniem się z Jackiem – byłym mężem, który jest ojcem Marianki! Na swojej liście rzeczy do zrobienia przed trzydziestką Mirka umieściła kurs cukierniczy, który pozwala jej bliżej poznać tajemniczego kelnera! Mirka stopniowo stara się realizować spisaną listę, choć w jej punktach znalazły się elementy błahe, ale również i takie, które mogą kobiecie wywrócić życie do góry nogami! Szczególnie że nie na wszystko w swoim życiu do końca mamy wpływ, a niektóre rzeczy zwyczajnie się dzieją! Czy kobiecie się uda… Tego dowiecie się, sięgając po ten tytuł. Dla mnie był to lekki i przyjemny czas, który pozwolił mi na totalny relaks, nie zmuszałam się do zastanawiania, kto jest winny, była dość przewidywalna, ale przyjemna w odbiorze. Książka idealnie pasuje na letnie wieczory, kiedy zmęczeni po całym dniu, potrzebujemy się odstresować, bez zbędnego angażowania umysłu! Dla mnie lekka, przyjemna i całkiem zabawna! Dziękuję wydawnictwu za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki.

Błyskotliwe, sugestywne i nadzwyczaj przyjemne pióro, niełatwa, niesłychanie życiowa, angażująca tematyka, a wszystko dopieszczone nietuzinkowymi, złożonymi postaciami, z jakimi nie sposób się nie utożsamić! Czyżby utalentowanej Weronice Psiuk udało się zadebiutować lekturą idealną? Pierwsze, co zachwyca, to hipnotyzująca, przepiękna okładka, a jednak nakreślona opowieść nie jest już tak kolorowa i bajkowa. Pisarka bez wątpienia nie ucieka od trudnej, bolesnej tematyki, nakreśliła bowiem nadzwyczaj życiową historię, która przez swój autentyzm silnie angażuje czytelnika, czyniąc z niego naocznego świadka, ośmielę się nawet stwierdzić, pełnowymiarowego uczestnika poznawanej opowieści. Autorka pod postacią subtelnej, sugestywnie nakreślonej historii przemyca cenne lekcje, zachęca, by walczyć o własne szczęście i czerpać z życia jak najwięcej, bo choć nie przypomina ono kolorowej bajki, nie braknie w nim elementów pięknych, na które czasem po prostu trzeba się odważyć lub zwyczajnie je dostrzec. Naszkicowane postacie są prawdziwe, interesujące, wielowymiarowe, przemawiające, dzięki czemu czytelnik odbiera tę lekko zabawną historię nadzwyczaj intensywnie. To ludzie tacy jak my, z bogatą przeszłością, popełniający błędy, mierzący się z kolejnymi przeszkodami losu, skrywający wiele tajemnic, ulegający emocjom, pod wpływem jakich podejmowane decyzje nie zawsze są słuszne. Ta wyjątkowa historia wspaniale podkreśla potęgę kobiecej przyjaźni i wsparcia, dzięki którym nawet największe kłopoty przestają być straszne. "Szczęście ma smak szarlotki" jest ciepłą, hipnotyzującą, skłaniającą do refleksji powieścią, jaką pochłania się z zapartym tchem. Inteligentna, a zarazem przeszywająca, brutalnie obnażająca, lecz także kojąca i skłaniająca do głębokiej zadumy, słodko-gorzka niczym samo życie, a jednak napawająca serce nadzieją i błogością niczym najpyszniejszy deser! Gwarantuję, iż powieść porwie Was już od pierwszych stron, po to, by absolutnie zaskoczyć otwartym zakończeniem, po jakim naprawdę ciężko się otrząsnąć! Polecam gorąco

"Przy Filipie czułam się spokojna. Dawał mi poczucie bezpieczeństwa, którego od dawna mi brakowało. Kiedy było mi smutno, potrafił w jednej chwili sprawić, że się uśmiechałam. Żaden z codziennych problemów, na które natrafiliśmy, nie był dla niego problemem, a wyzwaniem, zagadką, którą musieliśmy rozwiązać." Otulająca niczym najcieplejszy koc. Potretująca piękno marzeń, na których realizację nigdy nie jest za późno. Udowadniająca, że na prawdziwą miłość warto poczekać. "Szczęście ma smak szarlotki" to udany debiut Weroniki Psiuk. Okładka tej książki przyciąga wzrok, a jej wnętrze jest lekkie w odbiorze. Przyznam, że przyjemnie spędziłam z nią czas. Mira jest nauczycielką. Niebawem kończy trzydzieści lat i z tej okazji robi sobie listę rzeczy do zrobienia. Ma wiele planów i marzeń. Samotnie wychowuje siedmioletnią córkę. Otoczona wianuszkiem bliskich osób, czuje się kochana i doceniana. Jednak kiedy poznaje Filipa - przystojnego barmana - dostrzega, że do pełni szczęścia brakuje jej prawdziwej miłości. Coraz częstsze spotkania z mężczyzną, wspólnie spędzany z nim czas i łącząca ich pasja mocno zbliżają ich do siebie... W tym samym czasie o uwagę Mirki zabiega także Jacek - były narzeczony i ojciec jej dziecka. Pragnie wrócić do kobiety i od nowa budować rodzinę, którą lata temu odtrącił. Mirka nie wierzy w czyste intencje swojego ex, dlatego postanawia go sprawdzić. Nie spodziewa się jednak tego, że Jacek nie cofnie się przed niczym, by osiągnąć swój cel... Czy Mirka na nowo wpuści Jacka do swojego serca i życia? A może to Filip jest jej pisany? A może kobieta uświadomi sobie, że jednak żaden z mężczyzn jest jej potrzeby do szczęścia? "Szczęście ma smak szarlotki" to książka na jedno popołudnie. Jako, że jestem romantyczka - absolutnie mnie oczarowała. Zakończenie jest przysłowiową wisienką na torcie. Totalnie mnie zaskoczyło. Mam nadzieję, że autorka przygotowuje kontynuację, bo jestem ogromnie ciekawa dalszych losów bohaterów. A Wy jesteście ciekawi książki "Szczęście ma smak szarlotki"? Dajcie znać