Miejsce cudów - Barbara O'Neal, Emilia Skowrońska

Barbara O'Neal nakreśliła wyjątkową, pasjonującą historię, która nadzwyczaj silnie angażuje wszystkie zmysły, przyjmując formę przepięknej, niemal uchwytnej jawy, z której nie sposób się otrząsnąć jeszcze długo po zakończeniu lektury. Poróżniona przez zdrady i liczne romanse zmarłego Augustusa rodzina, misternie utkana sieć oszałamiających sekretów, walka z nałogiem, żałoba, a w tle mroczne demony przeszłości, jakie są piętnem każdej partnerki niedawno pochowanego mężczyzny. Wszystko to tworzy razem niesamowitą, misternie nakreśloną, dotykającą najciemniejszych zakamarków duszy całość, którą pochłania się z zapartym tchem! Po raz kolejny, fundamentem historii utalentowanej Autorki jest mistrzowsko nakreślone tło psychologiczne, ale także otumaniający, naszpikowany mrocznymi sekretami klimat, dopełniony kolejnymi rodzinnymi dramatami, których konsekwencje okazały się wręcz miażdżące. Liczne romanse, zdrady, skomplikowane relacje, czytelnik spotyka tu tak zawiłą sieć powiązań, iż dosłownie nie jest w stanie ogarnąć tego umysłem. Jak jeden mężczyzna, mógł zawrócić w głowie tylu kobietom? Akcja powieści toczy się pomału, pisarka prowadzi z czytelnikiem swoistą grę złudzeń, kolejno przedstawia niebanalne postacie, rozbudza niepokój, wplątuje go w skomplikowaną sieć kłamstw, niedomówień i demonów przeszłości, które już na zawsze ukształtowały każdego członka rodziny Augustusa. Zdawać się może, że każdy nosi starannie dopracowaną maskę, prowadzi sumienną grę pozorów. Bezsprzecznie, takie błyskotliwe powieści pochłania się z zapartym tchem, a ciekawość, jak dale potoczą się losy bohaterów dosłownie spędza sen z powiek. „Miejsce cudów” to nieprzewidywalna, misternie skonstruowana, dopieszczona tajemniczym, sensualnym, niemalże intymnym klimatem historia, łącząca losy poturbowanych lecz jakże zdeterminowanych, pogrążonych w żałobie kobiet. Prostota życia, naznaczona zbyt wieloma dramatami, rewelacyjne kreacje nadzwyczaj złożonych bohaterów, toksyczne relacje, wywołujące wachlarz emocji i dopełnione iskierką nadziei zakończenie, jakie koi i pozwala uwierzyć, że każdy zasługuje choć na odrobinę szczęścia i miłości! Polecam gorąco! Ta książka was pochłonie!

"Dotykam włosów Augustusa, przesuwam palcami po lokach, są takie same w dotyku jak wcześniej. Tama pęka; zalewają mnie setki, tysiące wspomnień (...)"