Joe Abercrombie

W mrocznym zakątku współczesnej fantastyki Joe Abercrombie wyróżnia się bezlitosną szczerością i błyskotliwym humorem. To brytyjski pisarz, który najpierw uczył się precyzji cięcia obrazu w montażowni telewizyjnej, by później równie ostrym ruchem prowadzić fabułę i emocje. Jego proza łączy brutalny realizm bitewnych pól z ciepłem i ironią, a niejednoznaczni bohaterowie stają się zwierciadłem naszych własnych wyborów. Jeśli szukasz świeżych światów i gęstych konfliktów, sięgnij po książki fantasy, w których autor pokazuje, że magia bywa najmniej przewidywalnym składnikiem człowieczeństwa.

Mroczne fantasy Joe Abercrombiego

Świat, który tworzy Joe Abercrombie jest bezlitosny, ale hipnotyzująco wiarygodny. Zamiast prostych podziałów na dobro i zło dostajemy bohaterów, którzy płacą realną cenę za każdą decyzję. Inkwizytor Glokta idzie przez ból i cynizm, Logen Dziewięciopalcy liczy blizny zamiast zwycięstw, a Jezal dan Luthar dorasta wbrew własnej pysze - to postaci narysowane grubą kreską, lecz z wyjątkowym psychologicznym wyczuciem. Wojna u Abercrombiego nie jest widowiskiem, tylko błotem, zmęczeniem i przypadkiem. Niezależne powieści „Zemsta najlepiej smakuje na zimno”, „Bohaterowie” i „Czerwona kraina” pokazują, jak elastycznie autor potrafi przestawiać zwrotnice tonu: od historii zemsty, przez panoramiczną kronikę bitwy, po westernową opowieść o granicy. Z kolei trylogia „Epoka obłędu” („Szczypta nienawiści”, „Kłopotliwy pokój”, „Mądrość tłumu”) rozwija wcześniejsze wątki o pokolenie później, stawiając pytania o cenę postępu, populizm i to, jak łatwo rewolucja zjada własne dzieci.

Joe Abercrombie i jego droga od telewizji do literatury fantasy

Urodzony w 1974 roku w Lancaster, wychowanek Lancaster Royal Grammar School, absolwent psychologii Uniwersytetu w Manchesterze - Joe Abercrombie długo myślał obrazami. W Londynie został montażystą, pracował przy dokumentach, relacjach z wydarzeń kulturalnych i koncertach zespołów od Iron Maiden po Coldplay. Nocami jednak wracał do wymyślonych światów. W 2002 roku odkurzył pomysł na trylogię, dwa lata później zamknął pierwszy tom, a w 2006 zadebiutował w wydawnictwie Gollancz; kolejne części ukazały się w 2007 i 2008 roku, po nich przyszły powieści samodzielne w tym samym uniwersum (2009 i 2011). W Polsce jego książki publikowały m.in. ISA, MAG i Rebis. Autor był nominowany do Nagrody Campbella dla najlepszego nowego pisarza, dwukrotnie do British Fantasy Award (2010, 2012), zaś w 2015 „Pół króla” zdobyło Locusa w kategorii powieść młodzieżowa. W 2022 zapowiedział nową trylogię, otwieraną przez „The Devils”. Obecnie mieszka w Bath z żoną Lou i trójką dzieci - rodzinny spokój zderza się tu z literackim chaosem bitew, co być może właśnie nadaje jego opowieściom rzadką równowagę między chłodem analizy a czułością dla postaci.

Ostrze, które tnie także sumienie - styl Joe Abercrombiego cięty jak miecz

Montażowa przeszłość autora słychać w rytmie zdań: sceny są dynamiczne, dialogi - celne, a przejścia między perspektywami - niemal filmowe. Joe Abercrombie konstruuje rozdziały jak ujęcia: zaczyna od zmysłowego detalu, stopniowo podkręca napięcie i kończy w miejscu, które zmusza do przewrócenia strony. Przemoc opisuje trzeźwo, bez upiększeń, lecz z empatią dla słabych; ironią rozbraja patos, ale nie wyśmiewa cierpienia. Właśnie dlatego jego seria Pierwsze prawo stała się punktem odniesienia dla tych, którzy chcą fantastyki o gęstości społecznej powieści i temperaturze thrillera. A kiedy fabuła zwalnia, zostaje to, co najważniejsze: konflikt wartości. To co sprawia, że sięgamy po książki Joe Abercrombiego, to historie, które porywają akcją i które zostawiają nas z trudnym pytaniem o granice pragmatyzmu, lojalności i odwagi.