Zbrodnia niezbyt elegancka. Herbatka z arszenikiem - Robin Stevens

Dzisiejsza recenzja dotyczy serii książek, które już kiedyś czytałam, ale wróciłam do niej ze względu na moją Helenkę, która tak jak ja polubiła nasze dziewczyny, czyli Daisy Wells I Hazel Wong, które są członkiniami tajnego towarzystwa detektywistycznego. Dla osób, które nie znają tej serii ważna informacja, a mianowicie dostępne tomy można czytać oddzielnie. Na początku książce macie krótki wstęp wydarzeń, jakie was czekają, a potem zaczynamy przygodę swojego życia. Naszą lektorką jest Hazel, która tym razem przyjeżdża do rodzinnego domu Daisy na wakacje, ale tego wszystkiego dowiecie się z opisu dostępnego m.in. na stronie wydawnictwa Dwukropek. Osobiście polecam zajrzeć tam, ponieważ dostępna jest cała lista poszczególnych tomów, więc na pewno nie zagubią się osoby które wolą czytać po kolei. Dla zainteresowanych na dziś dostępnych jest dziesięć tomów. Znamy 6, więc też mamy trochę do nadrobienia, ale to po kolei. Czy trzynastolatka i już czternastolatka może znaleźć odpowiedź na to, kto jest mordercą? Oj, zdecydowanie dorośli nie doceniają młode pokolenie, a mogłoby nauczyć się wiele dobrego, chociażby cierpliwości, spostrzegawczości, ale też tego czegoś co ja nazywam nieszablonowym myśleniem. Ta pozycja przypomina mi film pt. „Morderstwo w Orient Expressie” mamy całą rodzinę (ale nie tylko), która zebrała się, żeby uczcić urodziny Daisy, ale z czasem na wierzch wypływają fakty, których nie można pominąć lub nie wziąć pod lupę bystrego, dociekliwego oka naszych bohaterek. Ale tego już nie zdradzę. Ta pozycja to istna perełka dla miłośników serii detektywistycznych, ale też tych, którzy lubią rozwikłać trudne sprawy lub dążyć do prawdy. Przedział wiekowy według wydawcy to 9-13. Według mnie to 8-99. :p Co mi się podobało to fakt, że w życiu codziennym takim naszym często mamy błędny obraz/ocenę kogoś nam bliskiemu lub dalszemu i zdajemy sobie sprawę, że nie jest tym, za kogo ich braliśmy. Mnóstwo samozaparcia wymaga od nas samych zimny osąd i staranie się być obiektywnym w ocenie tego wszystkiego, co wkoło nas się wydarza. Staram się nie opisywać książki, bo pozbawiam was tej radości, jaka nas spotyka, kiedy dany rozdział szokuje, aż na głos wzdychamy i okazujemy podziw lub złość na danego bohatera, sytuacje, dlatego polecam nadrobić i samemu przekonać się co i jak się ma. Niedługo pojawi się recenzja 3 tomu, więc zapraszam wypatrywać :p.