Jedną nogą w grobie - Olga Rudnicka

Zniknięcie męża to raczej powód do niepokoju. Jednak jeśli to nie pierwsze jego milczenie i właściwie to już się do tego przyzwyczaiło tego niepokoju nie ma. Małgosia nie robi też nic kiedy do jej drzwi puka kurier z tajemniczą przesyłką. Odczuwa delikatny...niesmak kiedy ją otwiera, a już po telefonie od domniemanego porywacza jej wnerwienie sięga zenitu. Czas mija, męża nadal nie ma, za to dzieci, dorosłe już zresztą coraz częściej odwiedzają matkę, sąsiadka pojawia się znienacka i do drzwi puka narzeczona...w dwupaku. Zwariować idzie, jak Małgosia to wytrzyma i to na trzeźwo?! Czegóż można się spodziewać po kolejnej książce Pani Rudnickiej. Absurdalnych sytuacji, morza dziwnych pomysłów, oceanu dobrego humoru i bohaterów, którym nie w kij dmuchał. Do tego paluszki, pfu...paluchy, niekoniecznie rybne i uszko, a może raczej, ucho i nie moi drodzy, nie z barszczem, a z groszkiem, coby się czytelnik nie nudził. Prym w powieści wiedzie nad wyraz opanowana Małgorzata, absolutnie opanowania pozbawiona Anka, ciapowaty Mirek, naładowana koktajlem hormonów Kamila, naszprycowana botoksem Kaśka i on, Wiesław o którego cały ten ambaras. Chodź w sumie nie wiadomo, czy żyw jeszcze czy nie i właściwie co w takim galimatiasie bardziej mu się "opłaca". Czytajcie, dla śmiechu, dla rozrywki i dla poprawy nastroju w deszczowy dzień. Ja polecam.

„Jedną nogą w grobie” Olgi Rudnickiej to komedio-kryminał, który pokazuje, że nawet sprawa zaginięcia może stać się pretekstem do znakomitej, inteligentnej i pełnej przewrotnego humoru opowieści. Autorka kolejny raz udowadnia, że potrafi mistrzowsko łączyć kryminalny twist z satyrą na codzienność i ludzkie przywary, tworząc historię, od której trudno się oderwać. Główną bohaterką jest Małgośka — kobieta, którą los stawia w sytuacji niecodziennej: mąż zniknął. Brzmi poważnie, ale ona… wcale tego tak nie odbiera. Dla Małgośki brak kontaktu z Wiesławem to niemal rutyna, a wizja kilku tygodni spokoju — błogosławieństwo. Gdy przelewy nadal wpływają, życie wydaje się wręcz lepsze niż dotychczas. Rudnicka kreuje postać bohaterki z niezwykłą lekkością: jest zabawna, trochę cyniczna, bardzo ludzka, a jej sposób myślenia nie raz wywołuje u czytelnika śmiech pod nosem. Jednak to, co początkowo wydaje się sytuacją humorystyczną, zaczyna nabierać niepokojących barw. Telefon z żądaniem okupu? Pewnie żart. Tajemnicze pytania znajomych? Cóż, ludzie lubią węszyć. Ale paczka z odciętym palcem… tu już nawet Małgośka musi przyznać, że coś jest bardzo, bardzo nie tak. Choć wciąż nie jest pewna, czy lepiej działać — czy może jednak nic nie robić i przeczekać… Ta dwoistość tonu — balansowanie między komizmem a realnym zagrożeniem — jest jednym z największych atutów powieści. Rudnicka bawi czytelnika, ale nie banalizuje fabuły. Pod pozornie lekką historią kryje się opowieść o samotności w związku, o niespodziewanych konsekwencjach pozornie wygodnych wyborów i o tym, jak trudno czasem zdecydować, czy walczyć o prawdę, czy po prostu żyć dalej. Obok Małgośki pojawia się barwny zestaw bohaterów pobocznych — sąsiedzi, znajomi, policjanci — którzy tworzą pełen ironii i absurdów świat, w którym każda rozmowa może przerodzić się w komediową perełkę. Styl Rudnickiej to lekkość, precyzyjna obserwacja relacji międzyludzkich i dialogi, które brzmią tak naturalnie, jakby słyszało się je w kolejce na poczcie czy w osiedlowym sklepie. Humor oparty jest zarówno na błyskotliwych ripostach, jak i na sytuacjach graniczących z groteską — w najlepszym, literackim wydaniu. „Jedną nogą w grobie” to książka idealna dla czytelników, którzy lubią połączenie kryminału, komedii i obyczajowej przenikliwości. Świetnie sprawdzi się dla osób chcących oderwać się od ciężkiej codzienności, ale nadal ceniących fabułę z twistem i charakterną protagonistkę. To również doskonała propozycja dla fanów cyklicznych bohaterek w literaturze — takich, za którymi tęskni się po zamknięciu książki. A czy polecam? Zdecydowanie tak! To błyskotliwa, przewrotna i bardzo „ludzka” powieść, idealna na długie, jesienne wieczory z kubkiem herbaty i kocem. Będzie śmiesznie, będzie lekko, będzie intrygująco — a przede wszystkim będzie to literacka przyjemność w najlepszym wydaniu.