Za blisko - Anna Kulawik

Czasem życie, nawet jeśli z pozoru poukładane, zaczyna przytłaczać. Gdy pięknie obrazowana dorosłość wcale nie okazuje się spełnieniem marzeń, a codzienności daleko do ideału, łatwo jest się pogubić. Lub dać ponieść chwili, za którą długo będziemy ponosić konsekwencje. Anita jest matką dwójki całkiem jeszcze małych dzieci, żoną odnoszącego sukcesy informatyka. Sama zajmuje się tłumaczeniami i stara się wrócić do zawodu na pełny etat, na tyle, na ile pozwalają jej domowe obowiązki. Ma dwie oddane przyjaciółki, niezbyt poprawne relacje z matką, a jednak z boku patrząc wydaje się, że u niej wszystko jest w jak najlepszym porządku. Nie może w końcu narzekać ani na rodzinę, ani na sytuację materialną, ani nawet na zdrowie. A jednak w jej małżeństwie już dawno brakuje ognia, ona sama czuje się niedoceniona, wręcz niezauważana. I choć daje oczywiste sygnały, że potrzebuje bliskości partnera, niczego to nie zmienia. I nagle w jej życiu pojawia się młody, chętny i jakże nią zainteresowany sąsiad. Najstarszy syn jej koleżanki zza płotu… „Za blisko” to przede wszystkim bardzo realistyczna pozycja dotykająca tematów życiowych, z którymi mierzyć się może każda kobieta. Poza główną bohaterką warto też zwrócić uwagę na bliskie jej przedstawicielki płci pięknej, których wycinki historii również są w tej pozycji przedstawione, a z ich losami można się utożsamiać. Tematy podnoszone w tej powieści to oprócz kobiecości ogólnie także kwestie związane z macierzyństwem, małżeństwem, uczuciami, skomplikowanymi relacjami rodzinnymi. To także strach przed ocenianiem, przed słynnym 'co ludzie powiedzą', choć serce aż prosi o podążanie ścieżką, którą wskazuje. Autorka umiejętnie ukazuje jak wiele kobiet poświęca siebie, swoje pragnienia w imię wyższych potrzeb ich dzieci, mężów, bliskich, zapominając o sobie, o tym, że nadal są indywidualnymi jednostkami posiadającymi swoje potrzeby. Choć sam główny wątek romansu poruszony w tej książce jest kontrowersyjny i wzbudza emocje, to także genialnie pokazuje jak skrywane uczucia, spychane nieustannie poza margines rzeczywistości, mogą wybuchnąć ze zdwojoną siłą i narobić sporo szkód. I choć osobiście uważam, że lepiej jest odejść, niż zdradzać, bo każda ścieżka będzie bolesna i pełna ofiar, to pomimo tego bardzo dobrze mi się czytało tę pozycję. Znajdziemy w niej ogrom uczuć, ciekawych i czerpiących z naszej codzienności wątków, sporo wysublimowanej erotyki, która jednak nie przytłacza ani nie przeszkadza, a to wszystko okraszone wciągającą narracją Autorki. Bardzo spodobało mi się też zakończenie, idealnie wpasowujące się w fabułę i perypetie Anity. Warto przyjrzeć się tej pozycji, bowiem z pewnością każdego czytelnika skłoni do refleksji.