Kamienica Schopenhauerów - Anna Sakowicz

Czy są tutaj miłośnicy powieści historycznych? Autorki, Annę Sakowicz, nie muszę przedstawiać, a jej nowa seria, rozpoczynająca się od „Kamienicy Schopenhauerów”, zasługuje na szczególną uwagę. Przenosimy się do Gdańska XVIII wieku, gdzie poznajemy historię rodziny Schopenhauerów oraz Fridę, jej ciotkę Annę, a także innych wspaniałych bohaterów, którzy odegrali niezwykłą role w tej opowieści. To czasy, w których w każdym domu rodziny z wyższych sfer miały służbę która była nieodzowna, obowiązkowa. W Kamienicy Schopenhauerów nie ma miejsca na nudę. Zachęcam do zapoznania się z opisem książki (chyba że, tak jak ja, wolicie nie wiedzieć, o czym dokładnie jest dana powieść). W każdej książce autorki, w tym również w tej, można poczuć klimat dawnych czasów – zapachy, smaki potraw, atmosferę ulic oraz ciężar wszechobecnej biedy, która była codziennością. Autorka doskonale oddaje ten obraz poprzez opisy brudu, chorób oraz sposobów na szybkie, nie zawsze legalne zarobki, które pozwalały przetrwać dany dzień. Wstrząsające jest to, że dziewczynki w wieku zbliżonym do mojej córki były zmuszane przez ojców do wychodzenia na ulice w poszukiwaniu pieniędzy. Książka ukazuje, do czego człowiek jest gotów się posunąć, aby zdobyć kawałek chleba dla siebie i rodziny. Wplatając w powieść wątek kryminalny, autorka pokazuje, że w każdej dziedzinie czuje się jak ryba w wodzie. Z niecierpliwością czekam na rozwinięcie akcji w drugim tomie. Zakończenie pierwszej części wiele sugeruje, ale życie bohaterów wciąż trwa. A co, jeśli w fabułę wpleciemy morderstwo lub kradzież? To przyznacie, że będzie wesoło (nie dla wszystkich). Nie chcę zdradzać zbyt wiele, ale Frida, która jako młoda dziewczyna znalazła się pod opieką matki chrzestnej Anny, na pewno nie będzie narzekać na nudę. Polubiłam Fridę, choć momentami miałam ochotę nią potrząsnąć, by wzięła się w garść – to sprawiło, że zaczęłam żyć tą książką. Dzięki jednemu z bohaterów (a to za sprawą opaski na oku) można odnieść wrażenie, że czyta się historię rodem z filmu „Piraci z Karaibów”, ale osadzoną na polskich ulicach. Książka pozostawia wrażenie, które sprawia, że ma się ochotę odwiedzić miejsce akcji (w tym przypadku Gdańsk) i zobaczyć okolice, o których właśnie się przeczytało.