Martwe imiona - Agnieszka Ewa Rybka

Sekrety… wszyscy je mamy – większe lub mniejsze. Z jakichś ważnych dla nas powodów preferujemy, by nigdy nie wyjszły na światło dzienne. Upływający czas usypia czujność, dając przy tym nadzieję, że tajemnice pozostaną ukryte przed światem. Ale one przecież uwielbiają wypływać na powierzchnię, gdy nikt się tego nie spodziewa. Annemarie nie ma łatwego czasu w życiu. Nagła śmierć męża i nieuleczalna choroba szwagierki sprawiają, że porzuca dotychczasowe życie w Londynie i wraca do Holandii, by być bliżej rodziny. Nie bez powodu porzuciła Bennebroeck, jednak teraźniejsze tragedie sprawiają, że niemal zapomina o tym, co było jej udziałem lata temu. Jednak powrót jest dla niej jeszcze boleśniejszy niż sądziła i nie tylko za sprawą odnalezionych przypadkowo w ogrodzie kości. Bowiem jej dawni przyjaciele, rodzina, znajomi i nawet ona sama skrywają sekrety, które mogą zmienić wszystko. A przy okazji wyjaśnić dramatyczne znalezisko za domem kobiety. „Martwe imiona” to moja pierwsza styczność z piórem Pani Agnieszki i chciałabym jedynie powiedzieć „wow”. W najśmielszych snach nie sądziłam, że ta pozycja zrobi na mnie tak piorunujące wrażenie. Historia, choć określana jako thriller, ma bardzo rozbudowaną warstwę psychologiczną postaci oraz tę obyczajową i właśnie ten zabieg sprawia, że tak mocno uderza ona w czytelnika. To nie jest książka, o której zapomni się po odłożeniu jej na półkę, ona zagnieżdża się w głowie, nieustannie gości w myślach podczas czytania i także po poznaniu zakończenia nie chce opuścić myśli. Fabuła jest poprowadzona mistrzowsko, na próżno doszukiwać się winnych, a poruszane mimochodem wątki poboczne są równie intrygujące, jak i mylące dla głównego śledztwa. To historia opowiadająca o ludzkich błędach, meandrach miłości, zgubnych decyzjach, zawiedzionych nadziejach, życiowych tragediach i konsekwencjach najbardziej bolesnych czynów. Autorka zgrabnie wplata w tę opowieść wątki dotyczące starań o dziecko, które mogą pogrążyć najlepszą relację, wykorzystania seksualnego i jego wpływu na psychikę ofiary, różnych wymiarów żałoby i tego, jak niewielka jest granica między paranoją a chęcią poznania odpowiedzi. To naprawdę genialna pozycja, dopracowana w każdym calu i szokująca, gdy poskłada się wszystkie rozrzucone puzzle w całość. Tylko czy zawsze warto mieć przed oczyma pełny obraz? Przekonajcie się, tej lektury zdecydowanie nie pożałujecie!