Dziecko wysoko wrażliwe + Przebodźcowani Szukając siebie Urszula Sołtys-Par - Urszula Sołtys-Para

Dziecko wysoko wrażliwe. Jak je mądrze wychować i wspierać
Skoro sięgasz po tę książkę, prawdopodobnie jesteś rodzicem dziecka, które jest wyjątkowe: empatyczne, uważne, trafnie odczytujące emocje. Ale też ― co Cię być może niepokoi ― reagujące płaczem „z byle powodu”, czasem niespodziewanie, bojące się w warunkach, które według Ciebie są bezpieczne, lub złoszczące się „nie wiadomo czemu”. I pewnie szukasz informacji, jak je zrozumieć, jak pomóc i jemu, i sobie w takich sytuacjach. Jak nauczyć dziecko czuć adekwatnie, a nie za mocno.

Intencją autorki tego poradnika ― psychoterapeutki opiekującej się dziećmi i mamy dwóch dziewczynek ― jest pokazać wysoką wrażliwość dziecka nie jako problem, a raczej jako szansę. Dziecko, a potem dorosły o ponadprzeciętnej wrażliwości jest w stanie dostrzec wiele niuansów, które czasem umykają osobom o mniejszej wrażliwości. Może więc wiele zrobić dla ludzi i świata. Może zwracać uwagę, wskazywać drogę, kierować na właściwe tory. Najpierw jednak musi się nauczyć żyć ze swoim szczególnym darem, dowiedzieć się, jak z niego czerpać ― dla dobra zarówno swojego, jak i innych.

Urszula Sołtys-Para – psycholożka i psychoterapeutka ericksonowska. Dwanaście lat związana z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną na Katowickim Nikiszowcu (2005-2017). Aktualnie prowadzi prywatną praktykę psychoterapeutyczną, pracuje z osobami dorosłymi, z parami i rodzinami. Autorka poradnika dla rodziców „Moc relacji. Jak się dogadać z dzieckiem, by zyskać spokój”. Współautorka podcastu „Wspólne słowa”, w którym (razem z Anną Dankowską) popularyzuje wiedzę z zakresu psychologii. Wysoką wrażliwość uważa za cechę, która – tak, jak każda inna cecha – może stanowić czasem ograniczenie, a czasem ważny zasób, co obserwuje na co dzień u siebie, u swoich dzieci i u wielu pacjentów.



Przebodźcowani. Szukając siebie w świecie nadmiaru
Życie stawia przed nami wciąż nowe wyzwania. Chce od nas zbyt wiele, daje nam za mało. Za dużo wysiłku skutkującego chronicznym zmęczeniem i za mało szans na wysłuchanie własnego ciała. Zbyt wiele pośpiechu i niewystarczający czas na odpoczynek. Zbyt mocną presję na spełnianie cudzych oczekiwań i niewiele okazji do zaspokajania własnych potrzeb. A do tego dochodzi to, co się dzieje wokół nas. Martwimy się sytuacją w kraju i na świecie, dręczymy wizjami niewesołej przyszłości, jaką wieszczą komentatorzy w gazetach, radiu i telewizji, nie potrafimy się odciąć od wykańczających psychicznie mediów społecznościowych...

Jesteśmy przeciążeni. W ciągłej gonitwie, pod presją czasu i oczekiwań, w kołowrocie codzienności czujemy, że to dla nas zbyt wiele. Czy możemy coś z tym zrobić? Czy istnieje recepta na współczesność? Oczywiście, że całkowicie się z niej nie wyleczymy. O ile nie zdecydujemy się uciec w dzicz, by żyć bez internetu i prądu, nie uwolnimy się od tego, co jest. Możemy jednak nauczyć się radzić sobie z tym, co nas przytłacza, i odzyskać tak potrzebne każdemu z nas poczucie równowagi.