Swallow. Rhys. Nadzieja, która umarła - Aleksandra Muraszka

„Rhys” to książka, której bałam się od momentu, gdy tylko trafiła w moje ręce. Bałam się, bo wiedziałam, jak ta historia się skończy. I tak, miałam nadzieję, że może tym razem będzie inaczej, że może autorka oszczędzi mi (i sobie) tego bólu. Ale nie. Aleksandra Muraszka robi to, co potrafi najlepiej – rozrywa serce na strzępy i zostawia cię z tym bólem, z którego trudno się otrząsnąć… Od pierwszej strony wiedziałam, że „Rhys” będzie emocjonalnym rollercoasterem. A jednak żadne wcześniejsze przeczucia, żadne przygotowania nie były w stanie osłabić tego, co czułam podczas lektury. Smutek, tęsknota, czułość, ból – wszystko to wylewało się z każdej strony tej książki. To nie jest historia, którą się czyta. To historia, którą się przeżywa, odczuwa, której się nie zapomina. Styl Aleksandry to mistrzostwo – pełen emocji, ale bez przesady, poetycki, refleksyjny, poruszający. Każde zdanie ma tu znaczenie. Każda myśl Rhysa zostawia w głowie ślad. To książka, do której chce się wracać, choć z góry wiadomo, że za każdym razem zaboli tak samo. Dla mnie to numer 1 tego roku. I nie wiem, czy coś zdoła to przebić.