Ciemiężyca - Maria Gąsienica-Zawadzka

"Tam, gdzie dzieje się krzywda, a wszyscy wokół przymykają oczy, ludzie cierpią w samotności". Q: Jesteście #teamgóry czy #teammorze? Ja osobiście uwielbiam góry, całkiem inny klimat niż nad morzem o nawet ludzie wydają się być bardziej ludzcy. Wracając, historia przenosi czytelnika do Zakopanego, gdzie klimat górski miesza się z toksycznymi relacjami, manipulacjami i przemocą. Trójka bohaterów i plan doskonały, więc co może pójść nie tak? Przekonajcie się sami, sięgając po "Ciemiężycę". Autorka stworzyła niesamowity thriller psychologiczny, zagłębiając się w ludzką psychikę i przelewając na papier ogrom emocji. Ciekawa fabuła, dobrze wykreowani bohaterowie i wciągająca historia, od której nie sposób się oderwać. Gorąco polecam.

„Ciemiężyca” Marii Gąsienicy-Zawadzkiej to intensywny i głęboko poruszający thriller psychologiczny, którego akcja toczy się w mrocznych zakamarkach Zakopanego. Tytułowa roślina – trująca i niebezpieczna – staje się symbolicznym kluczem do interpretacji całej powieści, w której duszne, toksyczne relacje oraz rodzinne tajemnice przenikają się z niepokojącą aurą górskiego krajobrazu. Fabuła opowiada o trojgu bohaterach – Annie, Chrystianie i Bartku – których życiowe ścieżki krzyżują się w dramatycznych okolicznościach. Anna wraca do rodzinnego domu po wypadku swojej matki, z którą łączy ją skomplikowana, głęboko traumatyczna więź. Chrystian – barman uwikłany w relację ze swoją szefową – walczy o odzyskanie kontroli nad własnym życiem, ale jego działania są pełne bezsilności i frustracji. Bartek z kolei to przewodnik górski, uwięziony w emocjonalnie wyczerpującym małżeństwie, którego historia ukazuje, jak człowiek może zostać zapędzony w pułapkę. Narracja prowadzona jest naprzemiennie z perspektywy tych postaci oraz komisarza prowadzącego śledztwo, co nadaje książce wielowarstwowość i pozwala czytelnikowi głęboko zanurzyć się w emocje każdego z bohaterów, a także zrozumieć jego postępowanie. Gąsienica-Zawadzka z niezwykłą wrażliwością porusza tematy przemocy domowej, traum dzieciństwa, molestowania w miejscu pracy czy psychicznego uzależnienia. „Ciemiężyca” to nie tylko thriller, ale też studium psychologiczne ludzi uwięzionych w destrukcyjnych relacjach i szukających drogi ucieczki. Symbolika ciemiężycy – rośliny o właściwościach trujących, ale też leczniczych – oddaje ambiwalencję tych więzi: mogą być zarówno źródłem siły, jak i powolnego wyniszczenia. Styl autorki jest mocny, emocjonalny, trafia do czytelnika w głąb. Krótkie rozdziały podtrzymują napięcie, a tempo akcji nie pozwala na odpoczynek. Fabuła obfituje w zwroty akcji, a jeden z najbardziej zaskakujących momentów, zmienia ton całej opowieści. „Ciemiężyca” to książka, która zostaje z czytelnikiem na długo. Nie tylko przez misternie skonstruowaną fabułę, ale przede wszystkim przez to, jak autorka zagląda w duszę swoich bohaterów. To powieść o więziach, które zamiast chronić, duszą – o potrzebie wyrwania się z piekła codzienności i o cenie, jaką trzeba za to zapłacić. Zdecydowanie warto sięgnąć po tę książkę, jeśli szukasz literatury emocjonalnie wymagającej, ale jednocześnie dającej głęboki wgląd w psychikę człowieka. „Ciemiężyca” to jeden z najlepszych przykładów na to, że thriller psychologiczny może być nie tylko wciągający, ale i wartościowy.

Anka wraca po latach do domu rodzinnego w Zakopanem po tym, jak jej matka miała wypadek i potrzebuje opieki. Mimo złych relacji Ania podejmuje sie wsparcia kobiety, lecz dawne krzywdy nie dają o sobie zapomnieć, a dodatkowo emocje podburzają dwaj poznania mężczyźni, którzy również tkwią w swoich toksycznych relacjach... Jaki tu był klimat! Autorka skutecznie pnie się po szczeblach mojego prywatnego rankingu masterów budowania gęstej atmosfery i po swoim rewelacyjnym "Gniewie Halnego", który wciąż co jakiś czas wraca mi w myślach, zrobiła to ponownie, pochłaniając mnie w obezwładniającym, dusznym mroku ludzkim wnętrz. To opowieść o relacjach, które są toksyczne i doprowadzone do skrajnej, wyniszczającej ostateczności. Obserwujemy, jak ofiarom rosną kły i stają się łowcami, spełniając swoje najgłębiej skrywane fantazje o odzyskaniu upragnionej wolności za wszelką cenę. Teatr trzech aktorów - Anki, Chrystiana i Bartka - to fenomenalne spojrzenie psychologiczne na traumy, uzależnienia i wykorzystywanie, które wzbudza coraz większy niepokój, im bardziej się w nie zagłębiamy, a jednocześnie elektryzująco przyciąga i nie pozwala sie oderwać od lektury. A to tym ciekawsze, że w zasadzie wskazówki co do przebiegu końcowych zdarzeń dostajemy bardzo szybko i jawnie, ale to sam proces jest tym najbardziej fascynującym obrazem. A jakby tego było mało, to autorka trzyma w rękawie na sam koniec asy dopinających całość zaskoczeń, które są istną wisienką na torcie. Przefrunęłam praktycznie przez tę fabułę za jednym zamachem i zostanie mi na długo w pamięci. Jeśli lubicie solidne thrillery psychologiczne z niezapomnianą atmosferą, to koniecznie sięgnijcie po "Ciemiężycę"! A ja już nie mogę się doczekać kolejnych książek autorki ❤️