Ostatni telefon - Lee Su-Yeon

Jian to terapeutka od autopsji psychologicznej. Kobieta, na życzenie bliskich, śledzi losy i ostatnie chwile osób, które targnęły się na życie. Wyjątkowo zrozpaczonych pacjentów prowadzi do tajemniczej budki telefonicznej - tam mogą poznać ostatnie myśli tych, którzy odeszli... W dobie katastrofalnie narastającej liczby osób zmagających się z depresją, spojrzenie autorki, która sama walczy z tą chorobą, jest wyjątkowo trafne i dobitne. W ramach kolejnych procesów terapeutycznych mamy historie osób, których dotknęła tragedia i strata. Matka rozpaczająca za córką, dziewczyna wyrzucająca sobie śmierć byłego, żona niemogąca pogodzić się z odejściem męża, a i mąż, który stracił żonę, mężczyzna, który sam pragnie śmierci i córka, której serce rozerwało odejście ojca. Każda z tych osób ukazuje nam swoją opowieść od najbardziej intymnej, przepełnionej emocjami strony. Obserwujemy ich łzy, wyrzuty sumienia, pytania, na której usiłują znaleźć odpowiedź. A choć jest tu dla każdego magiczna budka telefoniczna, to stanowi ona jedynie magicznie piękną, oczyszczającą końcówkę każdej drogi. To, co najważniejsze na ścieżce do uzdrowienia dzieje się wcześniej, w rozmowach, analizie i kolejnych etapach przepracowania żałoby, co z każdym z bohaterów przezywamy w skrupulatnie autentycznej formie. Przypadki, które reprezentują postaci tej historii, pomimo iż dotyczą tej samej tragedii, to jednak ukazują zupełnie odmienne problemy i kwestie społeczne. Głos autorki jest tu bardzo silny w podkreślaniu dramatu osób zmagających się z przemocą emocjonalną, mobbingiem, depresją, samookaleczaniem, hejtem, samotnością, niezrozumieniem. Zdecydowanie nie jest to książka, którą czyta się lekko, bowiem ścieżki bohaterów oraz ich silne uczucia przytłaczają z kart książki, temat jest poważny i przedstawiony z pełnym szacunkiem dla tych, którzy odnajdą tu siebie. Niemniej sama puenta stanowi swoiste katharsis - slodko-gorzkie zakończenie to oddech pełen nadziei na to, że w każdym momencie można odnaleźć swoje dojście do uzdrowienia. Bardzo ważny głos i poważna treść, która zostaje w sercu na długo i nie pozostawia obojętnym - polecam!

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia na świecie każdego roku niemal 800 tysięcy osób popełnia samobójstwo, a samych prób może być nawet dwadzieścia razy więcej. Pamiętajmy, że w Polsce, jeśli znajdziesz się w kryzysie psychicznym i potrzebujesz specjalistycznej porady, wsparcia lub innej formy pomocy, można skorzystać z infolinii pomocowych, czy czatu ze specjalistą. Ji-an, główna bohaterka, prowadzi Centrum Autopsji Psychologicznej. W swojej pracy stara się pomóc tym, którzy mierzą się z nieoczekiwaną stratą bliskich i poczuciem winy, szukając swego rodzaju wyjaśnienia samobójstw. I choć może wydawać się to dziwne to właśnie takie domknięcie, odnalezienie powodu tej tragedii, może dać możliwość przeżycia żałoby, ale też powrotu do życia. W swojej pracy styka się z różnymi ludźmi i różnymi przypadkami, a każdemu na koniec może zaoferować ostatni telefon do tych, którzy odeszli. Czy wszyscy będą chcieli poznać myśli ludzi, których kochali i których śmierć roztrzaskała ich mały świat w drobny mak? „Ostatni telefon” to bardzo trudna pozycja, z pewnością nie dla każdego, bowiem porusza bardzo wrażliwe tematy dotyczące samobójstw i prób uporania się z żałobą. Za sprawą pracy głównej bohaterki mamy okazję poznać kilka rodzin, które mierzą się ze śmiercią bliskiej osoby, która postanowiła odebrać sobie życie i upływ czasu nie potrafi ukoić ich żalu i domysłów co zrobili źle. Autorka pokazuje, że naprawdę różne sytuacje mogą pchnąć człowieka do zakończenia swojego życia – od nieuleczalnej choroby, poprzez przytłaczający stres, aż po hejt, który stał się jakże powszechnym zjawiskiem. Dzięki historiom postaci znakomicie uświadamia odbiorcę jak podstępną chorobą jest depresja i jak wyniszczającym doświadczeniem dla ludzi jest żałoba. Przypomina też z jak ogromnym bólem mierzą się ci, którzy pozostali. Sam pomysł na fabułę sprawia, że powieść pomimo wszystko nie przytłacza, a fabularyzowanie jej pozwala na to, by elementy psychologiczne i terapeutyczne odpowiednio dotarły do czytelnika, nie pozostawiając w nim poczucia oszołomienia czy niezrozumienia treści. I choć okraszona elementem magii to w całokształcie bardzo ważna i życiowa pozycja, która skłania do refleksji nad kruchością życia i ludzką psychiką, zdecydowanie warta poznania.