Szklany dom - Monika Owczarek

Nina wiedzie szczęśliwe życie u boku pnącego się po szczeblach kariery mężczyzny, który dodatkowo udziela się charytatywnie. Razem mają wspaniałą córeczkę, a kobieta realizuje się zawodowo prowadząc własną praktykę terapeuty. Wygląda to nieskazitelnie z zewnątrz, natomiast wewnątrz...cóż sprawa ma się zupełnie inaczej. Nina wstaje codziennie rano tylko dla córeczki, ale ile zdoła jeszcze wytrzymać w tak toksycznym związku... Autorka zabrała się za niesamowicie trudne tematy jakimi są przemoc domowa i depresja. Skryte za krystalicznie czystą fasadą szczęścia małżeńskiego i pięknego domu. Nina przez otoczenie jest postrzegana jako kobieta wywyższająca się, niedostępna. Nie mająca przyjaciół, koleżanek, odcięta od rodziny - bo i tak nie uwierzą, udaje,że wszystko jest w jak najlepszym porządku. Z początku zakochana, zauroczona, zafascynowana Robertem, dopiero później dostrzega rysy na nieskazitelnym szkle. Ma nadzieję go jeszcze troszkę zmienić, jednak to on zmienia ją. W kobietę zastraszoną, przekonaną o sobie jako nic nie wartej. Dyryguje nią jak marionetką, krytykuje za najdrobniejsze potknięcie, karmi się jej strachem i poniżeniem. Jak długo człowiek da radę coś takiego znieść? Jak bardzo społeczeństwo nie ułatwia wyrwania się z tak toksycznych więzów? W końcu, jak fałszywe potrafią być pozory? Bardzo emocjonalna i trudna powieść, gdzie narratorem jest Nina, którą poznajemy od samej podszewki. Widzimy jaką wielką walkę toczy w sobie aby wyrwać się, aby nareszcie otworzyć innym oczy. Widzimy jak bardzo oplątał ją strach, niemoc i poczucie niesprawiedliwości, w jak zaawansowanym stadium jest jej depresja... Cóż więcej dodać, bardzo polecam.