Igrzyska w udawaniu - Rose Elle Gonzalez

Dzisiejsza recenzja to głęboko poruszająca historia o ludzkiej naturze. „Igrzyska w udawaniu” autorstwa Elle Gonzalez Rose to, moim zdaniem, niezwykle emocjonująca powieść, która łączy w sobie głębokie refleksje, psychologiczne napięcie oraz uniwersalne tematy, z którymi zmaga/ł się chyba każdy z nas. Autorka stworzyła historię, która nie tylko wciągnie ciebie od pierwszych stron, ale także zmusi do zastanowienia się nad sobą i otaczającym nas światem. Powieść przypomina, że największą siłą w trudnych chwilach jest wsparcie i szczerość między bliskimi, nawet jeśli wymaga to zmierzenia się z trudnymi emocjami. Książka ukazuje, jak różnie radzimy sobie z utratą bliskich oraz jak trudne bywa odnalezienie wspólnego języka w rodzinie, która zmaga się z bólem. Dla zainteresowanych polecam przeczytać opis książki, lecz nie naciskam :p Ten czas miał być dla rodziny Boezów okazją do odbudowania więzi i odnalezienia ukojenia w obliczu żałoby. Rzeczywistość jednak przynosi coś zupełnie innego, a ja pozostawię małą niewiadomą do odkrycia przez Was samych. Poznajemy młodego Devina, studenta zmagającego się z własnym bólem i zagubieniem, który zostaje wciągnięty w tajemniczą grę towarzyską, na pozór zwykłą zabawę. Jednak… Jak bardzo trzeba być zdeterminowanym, aby odnaleźć równowagę między oczekiwaniami innych a własnymi potrzebami? To może prowadzić nawet na krawędź psychicznej wytrzymałości. Nie raz wspominałam, że siła tkwi w rodzinie, a nikt nie zna nas lepiej niż rodzeństwo. Poznajcie Maye, inteligentną i spostrzegawczą siostrę Devina, która stara się zrozumieć zmiany w zachowaniu brata. Czy uda jej się odkryć, co się dzieje wokół niego? Czy podejmie wyzwanie, nie tylko w samej grze, ale także w relacjach rodzinnych i w obliczu własnych emocji? Na uwagę zasługują również bohaterowie „drugoplanowi”, których różnorodność jest pełna sprzeczności. Każdy z nich wnosi do fabuły nowe wątki i skrywa swoje sekrety, co sprawia, że momentami gryzłam końcówkę długopisu, a do samego końca nie wiedziałam, komu mogę zaufać. Książka porusza wiele aktualnych i uniwersalnych tematów, takich jak m. in. łatwość, z jaką można ulec presji otoczenia i zatracić siebie, próbując sprostać oczekiwaniom innych. Kolejnym istotnym zagadnieniem jest tożsamość i autentyczność – kim jesteśmy, gdy nikt nas nie obserwuje, oraz ile jesteśmy gotowi poświęcić, by dostosować się do norm społecznych. Sami przyznajcie, jak bardzo te kwestie są aktualne w naszym życiu. Trochę tak smutno tutaj się zrobiło a książka ma w sobie również wiele zabawnych sytuacji, które nie raz rozbawią każdego z was. Uważam, że to pozycja idealna zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych – dla każdego, kto szuka czegoś, co łączy rozrywkę z ważnym przesłaniem. Polecam ją wszystkim, którzy cenią historie pełne emocji, relacji międzyludzkich i psychologicznego napięcia. Ta pozycja zostanie u mnie na dłużej, ze względu na moją córkę. Może kiedyś przyjdzie czas, gdy idealnie sprawdzi się w odpowiedzi na nurtujące ją pytania – niekoniecznie związane z żałobą, ale może z relacjami z rówieśnikami? Polecam całym sercem.