Thorgal T.42 Wareg Ozur - Le Yann Pennetier

Thorgal to niekwestionowany bohater mojego dzieciństwa. Późne lata osiemdziesiąte to początek mojej przygody z komiksami , która trwa po dzień dzisiejszy. Pierwsze dostępne na polskim rynku tomy czytałem z wypiekami na twarzy po kilkanaście razy . Jego przygody kolorowały jakże szarą rzeczywistość tamtych czasów .Pamiętam jakby to było wczoraj gdy z niecierpliwością wypatrywałem w kiosku ruchu kolejnych części. Dzisiaj po kolejne tomy sięgam już tylko z sentymentu i przyzwyczajenia i nie ukrywam , że od zakończenia ery duetu Rosiński-Van Hamme bardzo rzadko jestem usatysfakcjonowany lekturą. Współczesny Thorgal to odcinanie kuponów i wyciskanie do końca soku z cytryny „globalnej marki” . Od dłuższego czasu seria zalicza wzloty i upadki. „Wareg Ozur” to mimo wszystko dość udany, klimatyczny album , chociaż dużymi garściami czerpie z rozwiązań fabularnych znanych nam doskonale to finalnie nie jest wtórny. Graficznie jest poprawnie a rysujący od kilku albumów Vignaux nawiązuje swoją kreską do stylu klasycznych i wczesnych komiksów z serii. Mimo wszystko na pewno będę sięgał po kolejne albumy i Thorgal Aegirsson na zawsze pozostanie w moim sercu jako postać dzięki której pokochałem komiksy .