Zaprzaniec - Andrzej Mathiasz

„Zaprzaniec” Andrzej Mathiasz to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i, mimo iż jest to trzecia część serii, w historii odnalazłam się bez problemu, więc śmiało można czytać, bez znajomości poprzednich części, co nie zmienia faktu, że już teraz wiem, że ja z pewnością je nadrobię, a innym, którzy mają taką możliwość, polecam zacząć od początku, bo warto! Była policjantka Aneta Brudka otrzymuje informację o zaginięciu wuja Stanisława Wragi, którego zaginięcie owiane jest tajemnicą i wieloma niejasnościami. W poszukiwaniach pomaga jej były prokurator Adam Szmyt, który pochodzi właśnie z Rudnik, gdzie zaginął Stanisław. Na miejscu okazuje się, że tutejsze społeczeństwo nie jest pomocne, a wręcz przeciwnie utrudniają wszystko na każdym kroku. Nikt nie ułatwia im pracy, a zależności i władza w miasteczku są murem nie do przebicia, który zdolny jest do wszelkich posunięć, by osiągnąć to, co chce. Odkrywają również, że życie Wragi, który przez jednych uznawany był za narodowego bohatera, a inni uznawali go za zdrajcę. Poznajemy historię w dwóch przestrzeniach czasowych, jednym są aktualne poszukiwania Wragi, natomiast w drugiej wyruszamy do powojennych czasów. Jest to ciekawy zabieg, który Daje czytelnikowi pogląd na całościową sytuację. Kryminał, który utrzymuje napięcie, wciąga i intryguje. Dla mnie pióro autora jest bardzo przyjemne i czytałam książkę z wielkim zaciekawieniem. Książka nie należy do cienkich, niemniej, jednak gdy już ją zaczniemy, to sami nie wiemy, kiedy docieramy do zakończenia i odczuwamy żal, że to już pora na rozstanie z bohaterami, których sama polubiłam! Było to moje pierwsze, ale zdecydowanie nie ostatnie spotkanie z twórczością autora! Ja bardzo polecam!