Kot Kmiot. Zemsta jest słodka I cuchnie rybą! - Sophie Souid, Thomas Hjorthaab

Ludzie nie mają już żadnej świętości. Kto mógł wpaść na pomysł, aby napisać książkę o kocie, który nie jest słodki, ma nieproporcjonalne narządy wzroku i do tego planuje zemstę? No kto, przyznać się! (nieśmiało wychodzą zza krzaka Sophie Souid, Thomas Hjorthaab) To my! - odpowiadają. Zasłużyliście na okrutną karę, Alcatraz zaraz wznowi swą działalność specjalnie dla was - odpowiadają rzesze fanów słodkich kociaków pokroju Pusheena czy wielbiciele serii Kocia Szajka... Czy taka wymiana zdań mogła mieć miejsce? Kto wie... Ja wiem natomiast, że kot Kmiot to pozycja dla ciut starszych dzieci, która jest nieszablonowa i nietypowa pod wieloma względami. Główny bohater umyka wszelkim kocim standardom. Wygląda nieprzyjemnie, gdyby książki oferowały doznania zapachowe, podczas lektury byśmy musieli pewnie zatykać nos z jego powodu. I jeszcze na dodatek planuje zemstę na jednym ze swoich właścicieli - bo ten niesłusznie oskarża zwierzę o wszelkie złe rzeczy, np. o zabrudzenie toalety. Książka oczywiście dzięki takiej prezentacji kociego bohatera ma swój urok. Jest przy tym zabawna i pełna interesujących dialogów. Czy warto ją mieć? Owszem, nawet kosztem krzywych spojrzeń ze strony fanów Pusheena, których wzrok zdaje się mówić: Ta książka szerzy dezinformację, jest wytworem psiej propagandy i nie próbujcie jej czytać, bo zaczniecie wątpić w słodkość i niewinność kociego gatunku!

Rodzice Siverta zrzucają na niego winę za wszystkie swoje gafy. Jedynak obrywa za wszelakie przewinienia do czasu, gdy w domu pojawią się słodki kotek. Teraz Sivert robi z kota nowego kozła ofiarnego... Ale nie spodziewa się, że futrzak planuje zemstę! Myślę, że każdy koci wielbiciel zna moment, kiedy z ukochanego mruczka może spontanicznie wyjść uzbrojony w pazurki demon Wyobraźcie sobie, że ten tryb Kot Kmiot ma na co dzień! Ten stosunkowo krótki objętościowo komiks zawiera w sobie cały zakręcony kalejdoskop ironicznego humoru, mrocznych kocich knowań i przezabawnych sytuacji. Przerysowana rzeczywistość w krzywym zwierciadle, w której znajdują się ludzcy i zwierzęcy bohaterowie, kojarzy mi się z kreskówkami znanymi mojemu pokoleniu z Cartoon Network. Tu nie jest cukierkowo i miło, wprost przeciwnie - na pierwszym planie dominują antybohaterowie, a wszelkie złe cechy są podkreślane i wykorzystywane jako element komiczny - i to sprawdza się świetnie! Kmiot to grumpy cat podkręcony do maksimum. Ma świetne riposty i niebanalne pomysły, w które wciąga swoją nietuzinkową ekipę pomagierów. Ale żeby nie było tylko mrocznie - i on ma swoje momenty, gdzie potrafi stać się lepszy (nawet jeśli tylko na chwilę!) Jego kolejne perypetie bawią do łez, a morał przemycony jest nienachalnie pod silną warstwą rozrywkową. Komiks ma świetnie dopasowaną kreskę, podobnie zakręconą i szaloną, jak główny bohater. Treść i grafika dobrze ze sobą współpracują, oddziałując na wyobraźnię i zapadając w pamięci swą oryginalnością! Bawiłam się przednio i myślę, że każdy fan kociego, czarnego humoru będzie zachwycony - czy to młodzież, czy dorośli. Z pewnością sięgnę po kolejny tom, już jestem bardzo ciekawa następnych niecnych planów Kmiota. Serdecznie polecam