Rodzic (prawie) idealny - Barbara Augustyniak

Z czym kojarzy wam się dzieciństwo? Do świąt zostało coraz mniej czasu a co za tym idzie duża część z nas będzie ten czas spędzać z rodzicami. Dla niektórych ten czas jest niezwykle miły, nostalgiczny i napawający radością ale niestety nie dla każdego ten czas w roku jest dobrze kojarzony. Dziś przychodzę do was z recenzją poradnika autorstwa Pani Basi Augustyniak która od lat jest nauczycielem, Pedagożką specjalną, tyflopedgożką oraz terapeutką autyzmu. Jest dla mnie niewątpliwie autorytetem zawodowym. Jak pewnie niektórzy z was wiedzą (lub nie) z zawodu jestem terapeutą zajęciowym a w przyszłości planuję zostać również psychologiem. Książka „Rodzic (prawie) idealny to doskonały poradnik który przyda się nie tylko osobą planującym czy posiadającym dzieci, ale i dla tych którzy chcieliby w przyszłości pracować z dziećmi. Znajdziecie tam mnóstwo porad zarówno teoretycznych jaki i praktycznych które przydadzą wam się w budowaniu świadomej relacji z dziećmi. Książka jest przepełniona ćwiczeniami które przydadzą się opiekunkom młodszych i starszych dzieci. Ja sama na mojej drodze zawodowej miałam niewiele statyczności z dziećmi a chciałbym w przyszłości to zmienić, ten poradnik będzie mi zdecydowanie przydatny w tej drodze. Jeśli szukacie książki dla siebie czy może znajomych którzy mają lub planują dzieci ten poradnik będzie świetnym rozwiązaniem. Kto wie może na zbliżające się święta Mikołaj przyniesie wam tę ciekawą pozycję? Ja szalenie polecam i mam nadzieję że ta książka wam się przyda 10/10

Wszyscy wiemy, że wychowywanie dzieci to najtrudniejsza i najbardziej wymagająca rzecz w naszym życiu. Zwłaszcza kiedy zewsząd zalewa nas fala "idealnego rodzicielstwa' czy 'bycia rodzicem idealnym'... Dlatego zanim przejdziemy do recenzji ujmującej, nadzwyczajnej, a zarazem wartej uwagi każdego czytelnika, książki zadam wam pytanie. Czy istnieje rodzic idelany? Według mnie nie - ale każdy z nas jest wyjątkowym rodzicem dla swojego dziecka pomimo tego, że życie lubi nas zaskakiwać, a szara rzeczywistość weryfikuje dla nas różne scenariusze Wiecie co mam na myśli Dlatego, aby pogodzić i ułatwić sobie zwykłą codzienność i lepkiej zrozumieć 'bolączki słodkiego rodzicielstwa' przychodzę do was z bardzo wartościowym poradnikiem. Pomocą, która została podzielona na 52 rozdziały,czyli tyle tygodni ile ma rok. Co wraz efektywnymi ćwiczeniami i zachętą do autorefleksji (naszych prywatnych spostrzeżeń) nie pozwoli pochłonąć jej na raz. Każdy z rozdziałów porusza bardzo ważne kwestie i zagadnienia, dając nam cenne wskazówki jak delikatnie wprowadzać je w życie - przepracowywać, szukać rozwiązań i utrwalać, by móc później tak zebraną wiedzę, bez pośpiechu w sposób klarowny przełożyć na życie. "Rodzic prawie idealny" aktorstwa Barbary Augustyniak (mamy, pedagożki, certyfikowanej realizatorki warsztatów dla rodziców) to naprawdę dobrze skrojony, przemyślany i przede wszystkim nie nudny poradnik, który łączy teorię, cenne porady i praktyczne ćwiczenia dla rodziców. Wartościowe kompendium wiedzy które w akompaniamencie prostego, przejrzystego języka, kolorowych ilustracji, barwnych komentarzy, ma za zadanie znaleźć odpowiedzi na nurtujące nas pytania a dodatkowo pozwoli utrwalić ważną kwestię - IDELANY RODZIC NIE ISTNIEJE. JEST TYLKO TEN ŚWIADOMY I UWAŻNY! Jako matka bliźniaczek muszę przyznać że żaden z przeczytanych i przeanalizowanych do tej pory przeze mnie poradników nie wprowadził w moim życiu tylu pozytywnych zmian, które widać już gołym okiem - świadomy rodzic to obecny rodzic! Książka dedykowana jest dla każdego rodzica, a nawet pary rodziców, gdyż wyraźnie obrazuje nam jak ważna jest relacja między dorosłymi, która rzutuje w późniejszym życiu dziecka. O tej pozycji mogłabym tak pisać bez końca dlatego pozostawię was z tym oto cytatem. Bezapelacyjnie Polecam wasza J.K. „Gdybym mogła od nowa wychowywać dziecko, częściej używałabym palca do malowania, a rzadziej do wytykania. Mniej bym upominała, a bardziej dbała o bliski kontakt. Zamiast patrzeć stale na zegarek, patrzyłabym na to, co robi. Wiedziałabym mniej, lecz za to umiałabym okazać troskę. Robilibyśmy więcej wycieczek i puszczali więcej latawców. Przestałabym odgrywać poważną, a zaczęła poważnie się bawić. Przebiegałabym więcej pól i obejrzała więcej gwiazd. Rzadziej bym szarpała, a częściej przytulała. Rzadziej byłabym nieugięta, a częściej wspierała. Budowałabym najpierw poczucie własnej wartości, a dopiero potem dom. Nie uczyłabym zamiłowania do władzy, lecz potęgi miłości. Diane Loomans”