Dom przy brzozie - Katarzyna Przybysz

Czy pamiętacie jeszcze „Werandę pachnącą jaśminem” ? Niezwykle emocjonującą historię Ani i Łukasza? Po przeczytaniu jej, liczyłam na to, że autorka Kasia Przybysz pokusi się na jej kontynuację. Tak o to stało się i w Wasze ręce trafia „Dom przy brzozie”. Napisana została jednak w taki sposób, aby można ją było czytać niezależnie od poprzedniej części. Po śmierci Ani, Marta wraz z mężem Miłoszem, opiekują się Jagodą, będąc jej rodziną zastępczą. Szczęśliwe małżeństwo jednak dopada kryzys, gdy mężczyzna zaczyna mieć przed żoną tajemnice. Niedopowiedzenia i sekrety mimo zapewnień męża o miłości wzburzają Martę, która ucieka do Zielnej by tam odzyskać spokój i nabrać dystansu do zaistniałej sytuacji. Na miejscu poznaje Miłosza, młodego weterynarza. Jak pojawienie się mężczyzny wpłynie na jej dotychczasowe życie? Zielna to malownicza miejscowość równie urzekająca co pióro autorki, która w lekki, lecz emocjonalny sposób pokazuje oblicza relacji międzyludzkich, więzi z bliskimi, ale przede wszystkim związku. Jak ważne jest zaufanie, szczerość i oddanie partnerowi. Fabuła zaskoczyła mnie przede wszystkim postawą Marty, która zawsze była niczym żywioł i jak na żywioł przystało zareagowała na tajemnice męża. Jak poradziła sobie z sytuacją? Autorka swoim niezwykle przyjemnym piórem i historią, która chwyta za serce pokazuje jak ważna jest rozmowa, nie tylko w małżeństwie czy partnerstwie. Ukrywanie czegokolwiek nigdy nie przynosi nic dobrego, a nie mówienie prawdy też jest kłamstwem a ono zawsze ma opłakane skutki. W piórze autorki uwielbiam wykreowane przez nią postacie- zwyczajni ludzie z problemami dnia codziennego potrafią mi być niezwykle bliscy. Urzekła mnie wpleciona w główny wątek postać Łukasza i jego dalszej relacji z córką Ani. Choć oboje są jedynie drugoplanowymi bohaterami niezwykłą przyjemność sprawiło mi poznanie ich dalszych losów. Między rozdziały zostały wplecione fragmenty, które opisują nam momenty z życia tajemniczego chłopca, mężczyzny. Nie wiem jak to możliwe, ale to chyba właśnie one najbardziej mnie poruszyły. We wspomnieniach u boku tej postaci szłam przez życie pełne samotności i ciągłej straty. Doświadczany przez życie niemal na każdym kroku opowiada nam urywane momenty ze swojej wędrówki w dorosłość. Kim jest ta tajemnicza osoba? Przekonajcie się sami. To przepiękna historia, której nie będziecie mogli odłożyć na półkę. Dziękuję autorce za możliwość bycia jej częścią jako patronce.