Wyznanie miłości do książek Carlosa Ruiza Zafona

2020-07-27

Carlos Ruiz Zafon to autor, którego proza bez reszty wciąga w wykreowany świat i sprawia, że książki nie sposób odłożyć na półkę bez pochłonięcia ostatniej strony. Za co miliony czytelników na całym świecie pokochały Barceloną opisywaną przez Zafona? Przekonaj się!

Skąd się wzięła Zafonmania?

Carlos Ruiz Zafon to jedno z najważniejszych nazwisk w literaturze współczesnej. Wychowany na Dostojewskim i Dickensie hiszpański dziennikarz swoją karierę rozpoczął w Los Angeles, od tworzenia scenariuszy filmowych. Później zajął się pisaniem powieści dla młodzieży, a następnie - książek dla dorosłych, które zdobyły ogromną popularność i przyczyniły się do zjawiska nazywanego „Zafonmanią”. Za co można kochać książki Zafona? Przede wszystkim za wartką narrację szlifowaną na książkach dla młodzieży - najbardziej wymagających czytelników. Powieści słynnego Hiszpana są też uwielbiane za dialogi pełne ciętego, inteligentnego dowcipu. Aforystyczną prozę słynnego Hiszpana, pełną ciekawych uwag i spostrzeżeń, aż chce się czytać z ołówkiem w ręku, żeby zaznaczyć intrygujące zdania i motta powtarzane przez wyrazistych bohaterów. Nikogo zresztą nie dziwi, że zdania z „Cienia wiatru” trafiają do albumów z najważniejszymi cytatami w historii światowej literatury. Niestety, nie przeczytamy już żadnej nowej pozycji Carlosa Ruiza Zafona - pisarz zmarł w czerwcu 2020 roku na raka jelita grubego w wieku zaledwie 56 lat.

Barcelona we mgle, książki i tajemnice, czyli sekretny świat Zafona

Carlos Ruiz Zafon jest autorem kierowanej do młodzieży Trylogii mgły, na którą składają się powieści: „Książę mgły” z 1993 roku, „Pałac północy” z 1994 roku oraz „Światła września” z 1995 roku. Hiszpański pisarz w 1999 roku napisał też świetnie przyjętą „Marinę”, a następnie zajął się pisaniem bardziej skomplikowanych fabuł dla starszych i bardziej wymagających czytelników. Jedną z najważniejszych pozycji w jego dorobku jest cykl „Cmentarz zapomnianych książek”. Powieści „Cień wiatru”, „Gra anioła”, „Więzień nieba” i „Labirynt duchów” można czytać w kolejności wydania (2001, 2008, 2011, 2016) bądź przyjmując inną, dowolną chronologię i tworząc własną oś wydarzeń. W każdej z tych książek spotykamy się z bohaterami gotowymi rozwikłać najtrudniejsze i najmroczniejsze zagadki, jakie wiążą się z księgarnią Sempere i Synowie czy sekretnym Cmentarzem Zapomnianych Książek. Czytając Zafona, zwiedzamy też Barcelonę inną niż ta, którą znają turyści: zatrzymaną w czasie, spowitą mgłą i pełną tajemniczych zaułków, w które zapuszczają się nieliczni - Ci najodważniejsi bądź najbardziej zdeterminowani. W rzeczywistości Zafona książki stają się kluczem do równoległego świata, w którym możliwe jest wszystko i jednocześnie nic nie jest oczywiste. Fabuła przypomina gęsty od znaczeń sen, w jaki zapadamy zmęczeni codziennością. Śmierć miesza się w nim z miłością, nostalgia z nadzieją na przyszłość, a mrok ze sporą dawką ciepła. Sam Zafon bywa dla swoich bohaterów równie wymagający i okrutny, co pobłażliwy. Gwarantujemy naprawdę niezwykłą lekturę, odpowiednią nie tylko na wakacyjne dni!

Szukasz książkowych thrillerów pełnych inteligentnego dowcipu, wciągających od pierwszej strony i nieprzewidywalnych? Zajrzyj do powieści Carlosa Ruiza Zafona, z których sam „Cień wiatru” został sprzedany w kilkunastu milionach egzemplarzy na całym świecie!