Książka w nowatorski sposób podejmuje zagadnienie związków między edukacją a kulturą z perspektywy psychologii narracyjnej. Autorka wykazuje, że istotną rolę w procesie wychowania odgrywają narracje „wielkie”, opowieści rodzinne o miłości czy dzieciństwie, jak również narracje „małe”, za pomocą których rodzice przekazują dzieciom ważne treści. Rozwój psychiczny jest efektem nie tylko świadomych oddziaływań wychowawczych rodziców, ale także „zanurzania się” dziecka w świecie znaczeń, jakie oferuje mu kultura. Narracje kultury są bogate w psychologiczne treści; zapisane w języku kształtują środowisko rodzinne, moralność i regulują stosunki międzyludzkie. Publikacja adresowana do psychologów i pedagogów, jak również antropologów, socjologów, terapeutów rodzinnych oraz rodziców zainteresowanych problematyką wychowania.
