Droga artysty. Jak wyzwolić w sobie twórcę - Julia Cameron

Na początku podchodziłam trochę krytycznie do tej książki, ale teraz myślę, że to raczej był głos mojego własnego Wewnętrznego Krytyka, którego głos dzięki tej książce zaczęłam rozpoznawać i wreszcie trochę uciszać. Właściwie nie znajduję w tej książce niczego, co chciałabym jej odjąć. Nie chcę epatować prywatą, ale „Droga artysty” trafiła do mnie w bardzo trudnym czasie – w roku, który był dla mnie czasem leczenia po osobistej tragedii. Z zewnątrz moje życie wyglądało „normalnie”, ale wewnętrznie czułam pustkę, stagnację, wypalenie. Cameron nie przyszła z gotowymi receptami, ale z propozycją drogi – i to zrobiło różnicę. Jej książka towarzyszyła mi w cichym procesie regeneracji. Bez presji, bez ocen. Ćwiczenia? Praktyczne i zaskakująco skuteczne. „Poranne strony” piszę już półtora roku. Codziennie. Nie jestem pewna, czy dzięki nim piszę lepiej, ale wiem, że czuję lepiej. I głębiej. I lżej. To książka, którą próbuję wcisnąć wszystkim znajomym „zablokowanym artystom”. Ale już wiem, że nie każdy ją pokocha. To nie jest książka do przejrzenia z kubkiem kawy. To droga. Kręta, czasem ciemna, ale piękna. I warto nią pójść do końca.