Trieste. Książka do pisania w.włoska - Opracowanie zbiorowe

Opis książki "Trieste"

Na tym polu, gdzie kończy się obszar ciemności, łańcuch chmur poluzowuje się i powoli robi miejsce dla ułamek przyciągającego błękitu. To miejsce, gdzie mgła z alpejskich dolin schodzi prosto w ciepłe, zielonkawe morze, a tam, duchy Europy Środkowej fruwają, zahipnotyzowane słońcem, tracąc jedno skrzydło po drugim, by niemal niezauważone stracić grunt pod nogami i gwałtownie opaść w Adriatyku. To jest Miramare - rubież Cesarstwa. Właśnie z tego urwiska, wybranej przez cesarzową na letnią rezydencję, widać lagunę, Lido, vongole, delfiny, Duino i Triest. Co rano, przechodząc przez słoneczny most, zawieszony w powietrzu nad zatokami, klifami i grotami morskimi, można dotrzeć do innego świata - Morza Śródziemnego, i zapomnieć o wilkach i niedźwiedziach, błocie, puszcie i stepie, zapomnieć o kruchej Wiedniu, leśnych barbarzyńcach. Tutaj Północ spotyka Południe, chmurka słońce, byt istotę. Zamek zbudowano dla arcyksięcia Maksymiliana, nieszczęsnego cesarza Meksyku. […] Możemy pójść dalej na północ, do zamku w Duino, skąd z wysokości skał roztacza się widok na całą byłą dolinę, a my, obserwatorzy, możemy po raz kolejny powiedzieć sobie do widzenia, zanim widok na otwarte morze nas zasyci. (). Dalej góry i Isonzo, z wciąż widocznymi śladami wojny, której nikt nie był w stanie zrozumieć, ani pięćdziesiąty pułk piechoty Leopolis pod królewsko-carskim dowództwem, ani włoscy alpini, którzy wymieniali się winem i papierosami podczas lat wzajemnie nieudanych ofensyw ()

Jeśli idziemy na południe, biorąc wąską ścieżkę, dotrzemy do miasta, w którym lądował kiedyś Odyseusz, nauczał Angielskiego włoskich dżentelmenów i natknął się na spacerującego Blooma, Italicus Suevus, człowieka o wielu nazwiskach, wiecznego wędrowca, Italo Svevo. Joyce i Svevo, Saba i Mahler, Montale i Magris, Rilke i Busoni, Stendhal i Schiele, Casanova i Mozart, Północ i Południe, Europa Centralna i Morze Śródziemne. Bora i scirocco.

Tomasz Różycki