Leonard Elmore

Autor Elmore Leonard należy do grona twórców, którzy na zawsze odmienili literaturę amerykańską, łącząc brutalny realizm z ironicznym humorem. Jako autor powieści i scenariuszy filmowych stał się jednym z najczęściej ekranizowanych pisarzy, a jego nazwisko dziś kojarzy się z prozą mocną, dynamiczną i pozbawioną zbędnych ozdobników. Krytycy nadali mu przydomek „Dickens z Detroit”, bo w jego książkach pojawiali się zwykli ludzie miasta, z całą swoją złożonością i życiem, które nie przypominało hollywoodzkich fantazji.

Surowa proza, bez zbędnych ozdobników - Elmore Leonard i jego świat

Urodzony 11 października 1925 roku w Nowym Orleanie, Elmore Leonard już w dzieciństwie fascynował się historiami o przestępcach, takich jak Bonnie i Clyde. Służba w marynarce wojennej podczas II wojny światowej zahartowała go, a studia z języka angielskiego i filozofii pozwoliły mu szlifować warsztat literacki. Na początku lat 50. zaczął publikować westerny, a później przeszedł do kryminałów i thrillerów, które przyniosły mu największe uznanie.
Jego książki Elmore’a Leonard’a zdobyły popularność dzięki realizmowi oraz postaciom, które mogłyby żyć tuż obok czytelnika – drobnym złodziejom, policjantom, gangsterom czy zwyczajnym mieszkańcom Detroit. To właśnie ta autentyczność sprawiła, że jego opowiadania i powieści tak często trafiały na ekran. Na podstawie tekstów Leonarda powstały takie filmy jak Dorwać małego (Get Shorty), Co z oczu, to z serca (Out of Sight) czy Jackie Brown.

Leonard nie owija w bawełnę - dialogi ostrzejsze niż broń

Jego styl cechuje się naturalnością, która była wynikiem świadomego wyboru. Leonard powtarzał, że opuszcza te części, które czytelnicy zazwyczaj pomijają. Zamiast długich opisów stawiał na błyskotliwe i ostre dialogi, nadające rytm całej narracji. Dialog był dla niego bronią – szybki, mocny i bezkompromisowy. Dzięki temu jego postacie wydają się mówić własnym głosem, a nie głosem autora.
Takie podejście do literatury sprawiło, że nawet jego krótkie formy literackie, czyli opowiadania i opowieści, zyskały kultowy status. Najsłynniejszym przykładem jest opublikowane w 1953 roku Three-Ten to Yuma, które sfilmowano najpierw w 1957 roku jako 15:10 do Yumy, a następnie w remake’u z 2007 roku. To dowód, że jego historie nie tracą na aktualności i potrafią przyciągać kolejne pokolenia widzów.

Kiedy kryminał ma rytm jazzu - styl Elmore’a Leonarda

Jego prozę porównuje się często do muzyki – ma w sobie coś z improwizacji jazzowej, w której każde słowo jest celowe, a jednocześnie pełne lekkości. Leonard pisał szybko, ale z ogromnym wyczuciem języka. Wykorzystywał doświadczenia z pracy copywritera, co pozwalało mu operować skrótem, rytmem i dynamiką. Jako powieściopisarz stworzył własną szkołę realizmu, której wierni są dziś zarówno pisarze, jak i scenarzyści filmowi.
Na ekranie jego twórczość pojawiała się wielokrotnie. Oprócz wspomnianych adaptacji warto wymienić Valdez przybywa (1971), Joe Kidd (1972), Bitwa o whisky (1970), Be Cool (2005) czy Killshot (2009). Każda z nich pokazuje różne oblicza prozy Leonarda – od westernu po nowoczesny thriller. Dzięki temu jego nazwisko trwale wpisało się w historię literatury i kina.
Dziś twórczość Leonarda czyta się nie tylko jako źródło rozrywki, ale też jako studium współczesnej Ameryki – kraju pełnego kontrastów, gdzie granica między dobrem a złem jest wyjątkowo cienka. Zapraszamy do przejrzenia oferty MATFEL.pl.