Voynich Hotel – manga z czarnym humorem, horrorem i kryminałem w jednym

Nietypowy komiks japoński, który zaskakuje na każdej stronie

Voynich Hotel autorstwa Seimana Dōmana to niezwykła manga łącząca elementy thrillera, horroru i czarnego humoru. Trzytomowa seria, wydana w Polsce przez Studio JG, to doskonały przykład komiksu japońskiego, który wymyka się wszelkim schematom. Akcja rozgrywa się w hotelu na odległej wyspie Pacyfiku, gdzie codzienność miesza się z groteską, przemocą i tajemnicami. Ta historia jest pełna absurdów, ale też zaskakującej głębi i klimatu, który zostaje z czytelnikiem na długo. Szukasz mangi, która wymyka się gatunkom i łamie zasady? Trafiłeś idealnie.

Hotel, który skrywa więcej niż jedno mroczne oblicze

Bohaterem serii jest Taizo Kuzuki – były członek yakuzy, który trafia do tytułowego hotelu, szukając ucieczki przed przeszłością i śmiercią. Trafia jednak do miejsca, gdzie pokojówki są bardziej niebezpieczne niż przestępcy, kucharka rozważa nożownictwo jako sposób na życie, a właściciel hotelu nosi maskę zapaśnika i nie mówi wiele... To nie jest zwykły thriller – to szalona jazda przez najbardziej niepokojące zakamarki wyobraźni.

Zabójcy, wiedźmy i... miesiąc miodowy?

Każdy tom tej mangi to nowe zaskoczenia: mieszkańcy wyspy to wiedźmy, zabójcy i demony, a zwykli goście hotelowi przypadkiem odkrywają sekrety seryjnych morderców. W drugim tomie poznajemy kolejne osobliwości życia wyspy, a trzeci prowadzi nas do punktu kulminacyjnego – zemsty mafii i ujawnienia tożsamości morderczyni o pseudonimie Snark. Ten komiks japoński to mieszanka wybuchowa emocji, krwi i ironii – i działa perfekcyjnie.

Czarny humor z morderczym pazurem

Voynich Hotel to kryminał w stylu noir, przyprawiony horrorem i podlany sporą dawką czarnego humoru. To historia dla czytelników, którzy cenią sobie nietypowe narracje, nieprzewidywalnych bohaterów i opowieści, które przekraczają granice gatunków. Dōman potrafi połączyć brutalność z melancholią, a prostą kreskę z ciężkim klimatem. Sięgnij po serię, która rozbija schematy i przypomina, że manga to coś więcej niż gatunek – to forma ekspresji.