Światło w Lavelle - Paullina Simons

Ameryka pod koniec lat dwudziestych poprzedniego wieku staje na progu wielkich zmian. Ci którzy jeszcze dzień wcześniej byli bogaci dzisiaj zostali praktycznie z niczym. Z minuty na minutę, z godziny na godzinę wszystkie wartości spadają, niespodziewanie nadszedł Wielki Kryzys zabierając to co znane do tej pory. Ukraina ten sam przedział czasu, władze prowadzą kraj mlekiem i zbożem płynący do Wielkiego Głodu. Sowieci poprzez nakładanie ogromnych i irracjonalnych kontyngentów doprowadzają ludność do ostateczności. Tylko nieliczni przetrwają. Finn i Isabelle, dwoje ludzi, tak różnych, a jednocześnie patrzących w tym samym kierunku. Dbających o dobrobyt innych, próbujących wyjść z kryzysu z podniesioną głową. Będących tak blisko, a jednak tak daleko... Wystraszyłam się grubości tej powieści. Liczy ona ponad 600 stron. Jednak gdy już zaczęłam czytać to kartki przewracały się "same". Nie znajdziecie w niej ani jednego niepotrzebnego zdania. Każda linijka tekstu jest po coś. Spotkanie dwóch różnych światów. Mężczyzny, bankiera, człowieka przyzwyczajonego do wygód, do tego że ma to o czym pomyśli. Kobiety żyjącej w kraju, w którym władza skutecznie, w białych rękawiczkach morduje mieszkańców, tych którzy żywią resztę. Kobiety walczącej o każdy dzień, o to aby rodzina mogła go przeżyć. W końcu kobiety, która znalazła się w obcym kraju, sama, zaczynająca wszystko od nowa. Isabelle zawładnęła moim sercem, swoim humorem, radością z tego co ma, pozytywnym nastawieniem pomimo tragedii jaka ją spotkała. To ona poruszyła tych, którzy całe życie byli obsługiwani i pokazała im,że ani trochę nie wykorzystują tego co posiadają. Pokazała, że własnymi rękami mogą wiele osiągnąć, że potrafią się sami wyżywić, a to co zasiali czy posadzili będzie cieszyło ich bardziej niż to co mogli dotychczas kupić. Piękna,niosąca w sobie ogrom emocji, miłości, nadziei, bezinteresowności i dobroci, ale także pokazująca jak okrutny potrafi być człowiek względem drugiego. Jedynie postać Vanessy niesamowicie mnie irytowała, ale cóż, muszą być i tacy bohaterowie. Czytajcie moi drodzy bo styl autorki jest bardzo przyjemny, taki swobodny i wciągający. Jeśli powieści obyczajowe to Wasz ulubiony gatunek literacki, koniecznie sięgnijcie po tę lekturę.