Perspektywa T.2 Rozdarcie - Natalia Pożarowszczyk

Urszula wydaje się być szczęśliwą, spełnioną kobietą, która raz na zawsze pozbyła się duchów przeszłości. Wydaje się, bo nic nie jest takie na jakie wygląda. Na zewnątrz silna, wewnątrz, w totalnej rozsypce. Wystarczy maleńka iskierka by kobieta ponownie zaczęła staczać się na dno. Czy to trudne dzieciństwo, opieka nad matką, która powinna być oparciem, nałóg w jaki wpadła na początku dorosłości, albo strata, o której niewielu wiedziało. Możliwe, że to wszystko na raz sprawiło, iż Ula będzie potrzebować pomocy swoich przyjaciół. Podobnie jak debiut, autorka niezwykle skrupulatnie, z wielką dokładnością i dbałością o detale przedstawiła nam czytelnikom, portret głównej bohaterki, Urszuli. Pomiędzy wydarzenia jakie dzieją się teraz - w książce rok 2019 - wplata konkretne momenty z przeszłości Uli. Sytuacja kończąca aktualny tok wydarzeń jest zarazem powrotem, retrospekcją bohaterki do konkretnego zdarzenia z przeszłości. Powieść głęboko wkracza w psychikę Uli, ukazując traumy jakie doświadczyła, nie przepracowała i które nieustannie ciągną się za nią, nawet jeśli ona sama myśli, że już dawno się ich pozbyła. W książce każda strona, zdanie jest potrzebne, pomimo swojej objętości, czyta się ją jednym tchem, wkraczając w mroki duszy bohaterki, dopingując ją i mentalnie przytulając. Seria Perspektywa przedstawia dokładnie sylwetki trójki głównych postaci. Pokazuje, że to co my pokazujemy światu może i najczęściej odbiega od tego z czym się w rzeczywistości mierzymy. Uświadamia nam, iż każdy z nas ma inną przeszłość, inne strachy, inne problemy ale każdy musi sobie z nimi poradzić aby iść dalej. Polecam Wam z całego serca, zarówno pierwszy jak i drugi tom. Ja z niecierpliwością czekam na ostatni i mam nadzieję, że będzie tak samo dobry jak poprzednie.

„Rozdarcie” Natalii Pożarowczyk to druga część niezwykle wciągającej trylogii „Perspektywa”, która zachwyca zarówno pod względem konstrukcji fabuły, jak i głębi psychologicznej bohaterów. Powieść kontynuuje losy trójki przyjaciół – Oliwii, Ulki i Andrzeja, którzy w pierwszym tomie zdobyli serca czytelników swoją autentycznością i skomplikowanymi emocjami. W „Rozdarciu” autorka zabiera nas jeszcze głębiej w świat swoich postaci, pokazując ich zmagań z przeszłością, codziennymi wyzwaniami i konsekwencjami wcześniejszych wyborów. Główną bohaterką jest Ulka Marron, kobieta sukcesu – architektka i projektantka wnętrz, mająca stabilne życie i bliskie relacje. Na pierwszy rzut oka wydaje się pewna siebie, niezależna i opanowana, jednak pojawienie się dawnej miłości wywołuje w niej lawinę wspomnień i emocji związanych z trudnym dzieciństwem i problemami matki z alkoholem. Ulka musi zmierzyć się z tym, co od dawna starała się ukryć i uporządkować, a jej wewnętrzna walka jest jednym z najciekawszych aspektów książki. Przez pryzmat jej historii Pożarowczyk porusza ważne problemy społeczne – alkoholizm, przemoc, traumę z dzieciństwa, a także nietolerancję i różne formy wykluczenia. Nie mniej fascynujące są losy pozostałych bohaterów – Oliwii i Andrzeja, którzy również stają przed własnymi wyzwaniami, konfliktami emocjonalnymi i koniecznością podejmowania trudnych decyzji. Dzięki temu cała opowieść zyskuje wymiar wielowymiarowy – pokazuje, jak różnorodne mogą być drogi do samopoznania i jak ważne jest wsparcie przyjaciół w trudnych momentach życia. Styl autorki jest lekki, a jednocześnie pełen wrażliwości i subtelnej głębi. Natalia Pożarowczyk potrafi z jednej strony wciągnąć czytelnika wartką akcją i dialogami, z drugiej – poruszyć najdelikatniejsze emocje, ukazując realia psychologiczne bohaterów. Widać tu również dojrzałość literacką autorki, która umiejętnie balansuje między dramatem a nadzieją, pokazując, że nawet w obliczu trudnych doświadczeń można odnaleźć siłę i sens życia. Przesłanie powieści jest niezwykle wartościowe – pokazuje, że przeszłość kształtuje nas, ale nie musi nas ograniczać; że odwaga w stawieniu czoła własnym lękom i traumom pozwala odzyskać równowagę i zbudować szczęśliwe życie. To opowieść o sile przyjaźni, miłości, wybaczeniu i świadomym podejmowaniu decyzji, które pozwalają na autentyczne życie. Jako drugi tom serii „Perspektywa”, „Rozdarcie” zachwyca zarówno kontynuacją losów znanych bohaterów, jak i możliwością jeszcze głębszego zanurzenia się w emocjonalny świat postaci. To książka, która porusza i skłania do refleksji, a jednocześnie daje poczucie nadziei i ciepła. Polecam ją każdemu, kto lubi literaturę obyczajową z mocnym psychologicznym tłem – zarówno do osobistej lektury, jak i jako inspirację, by lepiej zrozumieć bliskich i otaczający nas świat. Ja po nią sięgam z ogromnym zachwytem i niecierpliwością czekam na trzeci tom trylogii.