Żelazna pięść Olbrzyma - Perc Albin

Albin Perc w swojej powieści „Żelazna pięść Olbrzyma” stworzył nie tylko wciągającą narrację, ale również głęboko poruszający obraz Polski widzianej z perspektywy jednej dzielnicy – Dakoty. To nie jest książka, którą czyta się „na szybko”. To opowieść wymagająca, pełna emocji, surowej prawdy i ludzkich dramatów, które wybrzmiewają na tle trzech epok – od lat 40., przez burzliwe lata 90., aż po mroczną współczesność. Styl pisania Perca to surowa poetyka codzienności. Autor nie szuka literackiego poklasku – jego język jest twardy, często ostry jak ostrze, ale dzięki temu autentyczny. Nie znajdziemy tu niepotrzebnych ozdobników – znajdziemy za to rytm ulicy, ciężar milczenia, smak taniej wódki i zapach przemocy. W tej szorstkości jest jednak poezja – melancholijna, gorzka, ale prawdziwa. To styl, który doskonale oddaje klimat Dakoty – miejsca, gdzie przyjaźń bywa równie brutalna jak zdrada, a miłość często splata się z bólem. Największą siłą książki są jednak bohaterowie. Jack Dakota, Gilbert, Artek, Palamar czy komisarz Dukla to postacie, których nie sposób zaszufladkować. Perc ukazuje ich pęknięcia, lęki, dramaty i momenty heroizmu bez zbędnego komentarza. Nie ocenia – pozwala, by to ich czyny mówiły same za siebie. Czytelnik niejednokrotnie będzie się wahał – czy powinien bohaterowi współczuć, podziwiać go, a może nim gardzić? To właśnie ta niejednoznaczność sprawia, że postacie żyją długo po tym, jak skończymy lekturę. „Żelazna pięść Olbrzyma” to również opowieść o przemijaniu, marzeniach i próbie zachowania tożsamości w świecie, który się rozpada. Lata 40. to czas nadziei i brutalnej weryfikacji, lata 90. – epoka inicjacji, buntu i rozkładu, a współczesność to ciemna plama, w której życie traci wartość, a zło nosi garnitur. Perc buduje wielowymiarową panoramę społeczną – nie tylko obrazując losy bohaterów, ale też diagnozując przemiany społeczne, które dotknęły całe pokolenia. To nie jest książka lekka – emocjonalnie potrafi być trudna. Ale to także powieść, która zostawia ślad. Porusza, zmusza do refleksji, nie pozwala przejść obojętnie. Perc pokazuje, że nawet w najbardziej skorumpowanym świecie istnieje coś, co warto ocalić – kręgosłup moralny, choćby mocno już zgięty. „Żelazna pięść Olbrzyma” to bezkompromisowa literatura społeczna – dla czytelników ceniących realizm, głębię psychologiczną i opowieści o ludziach nieidealnych, ale prawdziwych. To książka, która uderza mocno – jak pięść. Ale to właśnie taki cios zostaje w pamięci na długo. Zdecydowanie warto przeczytać.