Thorgal. Saga. Ruchome Miasto - Antoine Ozanam, Aouamri

Thorgal to seria, która towarzyszy mi od końca lat 80. Jestem jednym z tych „dziadersów”, którzy zaczytywali się w niej w młodości, szukali brakujących zeszytów po całej Polsce i dzięki temu darzą ją ogromnym sentymentem. Gdy tylko ukazał się pierwszy album z podserii Saga, nie mogłem oprzeć się pokusie, by wrócić do świata przygód dziecka z gwiazd. „Ruchome Miasto” to już piąty tom nowej serii, a chyba pierwszy, który tak wyraźnie odwołuje się do wielu albumów głównego cyklu. Akcja rozgrywa się pomiędzy tomem 17 a 18, ale znajdziemy tu nawiązania do Gwiezdnego dziecka, Nad jeziorem bez dna czy przede wszystkim Ponad krainą cieni. Powracają też dwie istotne dla serii postacie, w tym jedna z najbardziej pamiętnych i tragicznych bohaterek. Fabuła to klasyczny Thorgal: jest sekret, okrutny władca, zdrada i poświęcenie. Nie znajdziemy tu większych zaskoczeń — co dla jednych będzie zaletą, a dla innych wadą. Podobnie z rysunkami: poprawne, utrzymane w innym niż oryginał stylu, ale bez szczególnego wyróżnika. Miłośnicy klasycznych przygód wikinga z pewnością przeżyją tu kolejną satysfakcjonującą historię. Ci bardziej wymagający przeczytają, odłożą na półkę… i raczej szybko zapomną. Sam chyba należę do tej drugiej grupy. W Sadze szukam czegoś więcej — alternatywnej historii (Żegnaj, Aaricio), ciekawszej przygody z twistem (Wendigo), świeżej, współczesnej kreski (Szron i Ogień). Podsumowując: tom 5 to poprawny, solidny Thorgal, który oczywiście trafia do kolekcji, ale raczej nie będzie należał do tych, do których chętnie wracam. To nie są ukochani Łucznicy czy wybitny Władca Gór, bardziej Czarna Galera lub Wilczyca.