Strażniczki moralności - Anna H. Niemczynow

Jaga,kiedyś Jagoda to ceniona pani psycholog, z powodzeniem prowadzi prywatne terapie, wydaje książki i tworzy podcasty. Ma jedną córkę i kochającego partnera. Jest jednak coś co ciągnie się za nią i regularnie przypomina o sobie sprawiając,że nad wyraz spokojna Jaga ma dość. Jak długo można wytrwać w toksycznej relacji, zwłaszcza jeśli tkwi się w niej z własną matką. Co trzeba zrobić aby zostawić przeszłość nareszcie za sobą? Każdy ma jakiś punkt po którego przekroczeniu nareszcie odpuszcza, jednak możliwe,że nie dotyczy to Jagi. Książki Ani są bardzo głębokie psychologicznie,refleksyjne i naszpikowane trudnymi emocjami. Tak jest i w tej powiesci. Ta która miała po prostu być, kochać i bronić, tylko wymaga, ciska w młodszą córkę przykrymi słowami absolutnie nie czując wdzięczności za to co dostaje. Aniela, matka która z jakiegoś powodu wspiera i słucha, przytakując jadowi wylewającemu się starszej z córek, nie traktuje Jagi jak powinna. Miejscami zachowywała się tak, że we mnie samej wzbierała ogromna złość i wiele innych negatywnych emocji. Ale, ale...jest i druga strona medalu. Jaga, bohaterka powieści która aż zionęła spokojem, była na każde zawołanie poświęcając swój czas i pieniądze dla matki. Oczekując chodźby małej drobiny wdzięczności. Niby nie przejmowała się tym co mówią inni, jednak odbijało się to na relacjach z partnerem. Pani psycholog nie dostrzegła tego w jak wielkim stopniu stała się zależna od humoru matki. Tu nie ma bohaterki, nad którą można by się było poużalać, chociaż taką wydaje się być Jaga. Dla mnie, jej zachowanie było aż za nadtto irracjonalne, to przywiązanie, dawanie z siebie wszystkiego, ciche oczekiwanie na pochwałę... Zamiast żyć z osobami które szczerze ją kochają, dzieliła swój czas z tymi, którzy nigdy nie traktowali jej z miłością. Ciężka, niesamowicie emocjonalna, smutna i otwierająca oczy na świat wokół nas. Także na nasze ocenianie opierające się często na słowach jednej ze stron. Polecam, warto ją przeczytać.

"Tym, co powinna była zrobić dawno temu, było odwrócenie się i rozpoczęcie swojego życia. Nieżebranie o miłość matki." 🏵️🏵️🏵️ Jak ja uwielbiam powieści Anny H. Niemczynow. Każda porusza najczulsze struny ludzkiej duszy. Każda przesiąknięta jest emocjami. Każda naznaczona jest tęsknotą. Każda ukazuje, jak krucha jest ludzka natura, jak ulotne są chwile, jak łatwo popełnić błędy, a jak trudno je naprawić. Powieści Ani wzruszają, a jednocześnie sprawiają, że serce przepełnia nadzieja. Autorka potrafi wejść wgłąb ludzkiej psychiki i ukazać, jak bardzo łakniemy miłości, dobrego słowa, ukojenia. Jak bardzo relacje, które wynosimy z rodzinnego domu, odbijają się na dalszym naszym życiu. Jak łatwo można złamać człowieka nawet najbardziej delikatnymi kłamstwami. Nienawiść rujnuje. Hejt zabija kawałek po kawałku. Odziera z godności. Odbiera pewność siebie. Niszczy. Jak bardzo potrafią ranić słowa najbliższych., dla tych, na których wsparciu najbardziej nam zależy. Jak bardzo można się na nich zawieść. Jak bardzo można łaknąć ich aprobaty, ich zainteresowania, . Jak długo zabiegamy o ich względy. Jak duże są poklady naszej cierpliwości. Jaga na wszystko. Piękną i mądrą córkę, kochającego partnera i pracę, która daje jej satysfakcję, która przynosi benefity, i dzięki której spełnia swoje marzenia Chociaż jest terapeutką i pomaga innym, nie potrafi poradzić sobie z własnymi demonami. Nie jest w pełni szczęśliwa. Bolesna przeszłość zakorzeniła się w jej sercu i pamięci, nie dając o sobie zapomnieć. W głębi duszy wciąż jest małą dziewczynką, która odtrącona przez matkę, robi wszystko, by zwrócić na siebie jej uwagę. Jest na każde jej zawołanie. Współczuje jej. Ociera łzy. A mimo to, w oczach rodzicielki wciąż jest niewystarczająca. Amelia wciąż faworyzuje młodszą córkę, która wielokrotnie sięgnęła dna, tym samym narażając na nie swoją matkę. Jadze jest przykro. Cokolwiek by nie robiła, jakkolwiek się nie starała, zawsze jest na drugim miejscu, zawsze jest poniżona, odtrącona. Nawet teraz, gdy matka jest na progu śmierci, wciąż odrzuca uczucia starszej córki. Czy znajdą czas na pojednanie? Czy Amelia zrozumie błędy, jakie popełniła wobec Jagi? "Strażniczki moralności" to powieść niezwykle głęboka, niezwykle wzruszająca, niezwykle prawdziwa. Autorka ukazuje, jak ulotne jest życie i jak ważne jest pojednanie, jak ważne są słowa "przepraszam" i "wybaczam". Jednocześnie zwraca uwagę na to, że to na rodzicach spoczywa obowiązek wychowywania dzieci. Na rodzicach spoczywa troska o ich dobro. Nigdy na odwrót. Tak, jak wspomniałam na początku tej recenzji - uwielbiam książki Ani. Do każdej z nich nam ogromny sentyment i do każdej chętnie powracam. "Strażniczki moralności" także znalazły swoje miejsce w moim sercu i na długo nie dadzą o sobie zapomnieć ❤️ Polecam ❤️