Burza i mgła - Joanna Wtulich

Dzisiejsza recenzja dotyczy najnowszej książki Joanny Wtulich, autorki, którą uwielbiam całym sercem. Tym razem zabierze was wprost w serce okupowanej Warszawy – miejsca, w którym miłość i moralne wybory stają się polami bitew równie ważnymi jak ulice miasta. To powieść o dwojgu ludziach, których łączy poczucie obowiązku wobec drugiego człowieka, a zarazem rozdźwięk między potrzebą przetrwania a pragnieniem uczucia. Pozwólcie, że przedstawię Wam doktora Gustawa Dukajskiego oraz pielęgniarkę Matyldę Smolińską. Co ich łączy? Może to, że praca i troska o pacjenta stanowią dla nich sens życia, przynajmniej do momentu, gdy wybuch wojny nie przewrócił tego porządku do góry nogami. Temat wojny zawsze budził, budzi i będzie budzić wiele emocji, i chyba nigdy tych pozytywnych. Lecz…?! Co, jeśli dwoje ludzi w okupowanej Warszawie, w huku bombardowań, zaczyna czuć do siebie coś więcej niż zwykła znajomość czy sympatia? Na dodatek brutalna rzeczywistość stawia przed nimi kolejne przeszkody, ale o tym już sami przeczytacie. Uprzedzam jednak, że z biegiem czasu nie będziecie potrafili oderwać się od tej książki. To właśnie na styku tych decyzji autorka mierzy się z pytaniami o granice poświęcenia i cenę, jaką płacą zwykli ludzie, by ocalić siebie i bliskich. Moim zdaniem autorka wykazuje solidne wyczucie w budowaniu tła historycznego i klimatu okupacyjnej stolicy. Jej Warszawa jest jak dla mnie prawdziwa: brud, strach, codzienne braki, ale też drobne gesty ludzkiej życzliwości, które ratują bohaterów przed zupełnym rozpadem. Autorka stawia na drobne, sugestywne sceny w szpitalnych korytarzach, kuchniach i mieszkaniach, które składają się na szeroki fresk społeczny. To podejście sprawia, że powieść działa przede wszystkim jako opowieść obyczajowa w wojennym kostiumie – momentami wzruszająca, momentami surowa. Może nie dosłownie, ale podążając za naszymi bohaterami masz wrażenie, że żyjesz z nimi, współtowarzyszysz z nimi w ich radosnych jak i tych smutniejszych chwilach. Jeśli zastanawiasz się nad tą książką, to lektura przede wszystkim dla miłośników powieści historyczno-obyczajowych, którzy cenią klimatyczne, emocjonalnie angażujące opowieści z wyrazistymi bohaterami. Jeśli lubisz powieści, w których człowiek staje przed trudnymi wyborami, a historia jest tłem, a nie gwiazdą pierwszoplanową, ta książka powinna przypaść Ci do gustu. Dla miłośników twórczości Pani Joanny będzie to kolejna pozycja potwierdzająca jej umiejętność tworzenia angażujących, ciepłych, a jednocześnie przejmujących historii, co z pełnym przekonaniem potwierdzam.