Na zawsze Santorini - Katarzyna Leśniak

Schyłek wakacji to zawsze słodko-gorzki okres. Tym bardziej warto się wybrać wtedy na słoneczny wypoczynek – chociażby książkowy! Kto chętny na pobyt w Santorini? I niech nie zmyli Was ta okładka, bowiem to nie jest kolejna lekka, wakacyjna pozycja. To książka naszpikowana emocjami i bólem, ale też ukazująca siłę prawdziwej miłości I już dedykacją chwyta za serce. Marta nie zaznała szczęścia u boku męża, choć usilnie wierzyła w to, że może być lepiej. Rozwód ma być dla niej nowym początkiem, choć w najśmielszych snach nie spodziewała się, co los ma dla niej w zanadrzu. Nieoczekiwane zaproszenie do jej ukochanego Santorini wznieca zakurzone przez czas uczucia, które tak naprawdę nigdy nie wygasły. Ale to nie koniec wyzwań stojących przed kobietą. „Na zawsze Santorini” to książka z motywem drugiej szansy pokazująca, że prawdziwa miłość może poczekać i nigdy nie umiera. Beztroskie chwile szczęścia przeplatają się z trudami życia, a pomimo tego, że Autorka decyduje się na przedstawienie jedynie wycinków z życia głównej bohaterki i jej bliskich na przestrzeni lat, nie odbiera to tej pozycji emocjonalności. Nie obejdzie się tu oczywiście bez pięknych widoków, uroków Grecji, ale nie tylko te zakątki sprawią, że zatęsknimy za krótką wyprawą w nieznane. Niemniej jednak te wątki stanowią jedynie tło, bowiem pierwsze skrzypce gra tu historia życia Marty – pełna wzlotów i upadków, łez szczęścia i bólu, miłości i rozczarowania oraz pięknych i trudnych doświadczeń. Pani Katarzyna decyduje się na ukazanie czytelnikowi dwóch rodzajów miłości, tej krzywdzącej, toksycznej oraz tej prawdziwej, napełniającej serce i duszę mnogością pozytywnych uczuć. To krótka, ale pełna emocji książka, która niejednemu czytelnikowi wyciśnie łzy i zabierze w niezapomnianą grecką podróż przy okazji przypominając, o jaką miłość warto walczyć.

Marta tkwi w nieudanym małżeństwie z Michałem. Dopiero pobyt nad morzem i rozmowa ze starszą kobietą uświadamia jej,że nie powinna być z osobą, która jej nie szanuje i nie potrafi okazać miłości. Powoli dojrzewa do decyzji o rozwodzie, a w dniu wygranej sprawy za namową przyjaciółki postanawia wylecieć na Santorini gdzie mieszka jej pierwszy chłopak. Tyle, według mnie powinien zawierać opis z tyłu książki. Niestety tak nie jest i to zepsuło całą frajdę podczas czytania, więc lepiej na tyły nie zaglądajcie😉. Ja czytając miałam świadomość co wkrótce się wydarzy i przeszkadzało mi to. Jeszcze jedna rzecz nie przypadła mi do gustu. Takie przeskoki w czasie, brakowało mi normalności, codzienności bohaterów. Jakby autorka chciała szybko wszystko skończyć... Książka jest przesiąknięta...smutkiem. Już sam początek taki jest i może nie wywołałby u mnie tak wielkich emocji gdyby nie był tak bardzo prawdziwy. To powieść o tym co nieuniknione chociaż czasem przychodzi o wiele za wcześnie. O straconych latach których już nikt nie wróci. O miłości dwojga ludzi, która i tak jakoś znajdzie do siebie drogę. O odwadze jaką trzeba w sobie mieć by postawić się złu i zawalczyć o siebie. Smutna, bo myślę, że nie będzie osoby, która przy niej nie zapłacze, niemniej na swój sposób urzekająca pięknem przyrody na Santorini i przytłaczająca prawdziwością niektórych sytuacji.