Martwi nie piszą listów - Jędrzej Osiński

„Martwi nie piszą listów” autorstwa Jędrzeja Osińskiego to intrygująca powieść kryminalna, która od pierwszych stron wciąga czytelnika w atmosferę tajemnicy i niepokoju. Autor z dużą wprawą kreśli fabułę, w której przeszłość splata się z teraźniejszością, a kolejne odkrycia prowadzą do pytań o naturę prawdy, winy i lojalności. Książka charakteryzuje się dynamiczną akcją i przemyślaną konstrukcją – wątki prowadzone są równolegle, a rozwiązanie zagadki nie jest oczywiste aż do finału. Osiński potrafi budować napięcie i tworzyć bohaterów, którzy nie są jednowymiarowi – każdy z nich skrywa coś, co zmienia sposób, w jaki odbieramy ich decyzje i motywacje. Język powieści jest przystępny, a jednocześnie pełen szczegółów, które dodają historii realizmu i klimatu. Czytelnik ma wrażenie, jakby sam uczestniczył w śledztwie, podążając za tropami i próbując odgadnąć, jakie znaczenie mają tytułowe listy i kto tak naprawdę stoi za opisywanymi wydarzeniami. To książka, która świetnie sprawdzi się zarówno u miłośników klasycznych kryminałów, jak i tych, którzy cenią literaturę z elementami thrillera psychologicznego. Polecam „Martwi nie piszą listów” każdemu, kto szuka wciągającej i dobrze napisanej powieści pełnej zwrotów akcji. To lektura, która nie tylko dostarcza rozrywki, ale także zmusza do refleksji nad tym, jak przeszłość i sekrety potrafią wpływać na ludzkie życie. Osiński udowadnia, że polska literatura kryminalna ma się naprawdę dobrze i że warto sięgać po nowych autorów, którzy potrafią zaskoczyć świeżym spojrzeniem na gatunek.

Nie ma spokojniejszego miasta niż Ciechocinek... Stop. Nie w tej powieści. Bo to główne miejsce nie tylko pobytu kuracjuszy ale i wielu dziwnych zbrodni. Dlaczego dziwnych? Na pozór nie ma nic wyjątkowego w śmierci staruszków. Ot, nieszczęśliwy wypadek albo po prostu...nadszedł ich czas. Coś jednak jest nie tak, a kiedy kolejny raz funkcjonariusze policji znajdują nie zapisaną pocztówkę przy ofierze sprawa staje się bardzo podejrzana. Paweł Kruk zostaje wysłany na przymusowy urlop właśnie do tego niby spokojnego miasta...co odkryje? Na początku nie mogłam się wgryź w tę historię, może jak dla mnie było za dużo opisów. Jednak jak się później okazało, każde ze zdań miało znaczenie. To nie kryminał z gatunku tych ociekających krwią i przemocą, to kryminał, który otacza czytelnika swoją fabuła niczym mgła i kiedy tylko chcecie odwracacie się w tył nie widać już drogi powrotnej. Wplątuje się w umysł działając na wyobraźnię i psychikę. Autor, który sam jest informatykiem, co można mocno odczuć podczas czytania, napisał książkę, w której to psychologiczne podejście do sprawy powoduje niepokój i zaintrygowanie. W pewnym momencie nic nie mogło mnie oderwać od lektury. Tak mocno się zamotałam w odnalezieniu sprawcy, że nie zauważyłam tego co już od jakiegoś czasu się nie zgadzało i dokładnie wskazywało mordercę. Ciechocinek jako miejsce zbrodni może wydawać się nieprawdopodobne, ale czy właśnie nie "najciemniej jest pod latarnią"? Co powoduje,że człowiek staje się złym, że budzi się w nim mroczna strona i chce ujrzeć światło dnia? Podobał się mi także wątek amerykańskiej przeszłości - chociaż mało prawdopodobny - to jednak dodał smaczku całości. Czy da się napisać dobry, wciągający kryminał bez krwawych opisów? Da, a ta książka jest tego przykładem.