Punkty przecięcia - Paulina Cedlerska

Matylda przybywa do Piasków na urlop i już nie wraca. Jej brutalnie okaleczone ciało zostaje znalezione na plaży, a kolejne zgony wskazują, że wśród społeczności ukrywa się seryjniak. W tym samym czasie chwiejne podstawy świata Luizy zostają zburzone przez strach i świadomość, że być może jej traumatyczna przeszłość wiąże się z obecnymi zdarzeniami... Autorka stworzyła bardzo zagmatwany i oddziałujący na emocje thriller psychologiczny o nietypowej konstrukcji i szczególnie wymownym i trudnym zagłębieniu się w traumatyczne wspomnienia bohaterów. Większość fabuły bazuje tak naprawdę na naszych domysłach co do doświadczeń osób zaplatanych w misterny splot tajemnic. Różne perspektywy odsłaniają kolejne strzępy informacji z teraźniejszości i przeszłości, ale na tyle subtelnie, że zostajemy pozostawieni na długo w zawieszeniu pomiędzy chęcią zrozumienia a specyficznymi scenami i relacjami. Szczególnie to jest wyraziste w Luizie, o której wiemy, że doznała czegoś strasznego początkowo tylko na bazie reakcji na innych, a wejście głębiej w jej bardzo nietypowe zachowania i toksyczne związki z innymi ludźmi wywołują ambiwalentne odczucia. Nie ma tu klasycznej obserwacji też śledztwa, które toczy się jakby w tle - autorka wyraźnie daje do zrozumienia, że mamy skupić uwagę na czymś innym, a wówczas odnajdziemy tytułowe "punkty przecięcia", czyli jak ten cały dramat i zbrodnie splatają w nierozerwalnym uścisku i wynikają z siebie nawzajem. Atmosfera jest gęsta i duszna, dawno nie odczułam takiego mentalnego oporu przy czytaniu, bo stopniowe odkrywanie tego, co zbudowało taką Luizę jest ciężkie i wymagające, nie pozostawia praktycznie żadnej pozytywnej myśli. Wspolczuje się jej tragedii, a zarazem wzbudzają wątpliwości sposoby radzenia sobie z traumą. Jej otoczenie w swoim braku wsparcia, a wręcz, jak się okazuje, notorycznym wbijaniu głębiej szpil cierpienia, jest aż frustrująco negatywne. A na domiar złego podobnie cierpią tu inni. których mamy okazję trochę lepiej poznać. Trudno tu znaleźć jakiekolwiek światełka w tunelu. Choć można odczuć zmęczenie i brud po lekturze, to fanom gatunku jak najbardziej polecam.

"Punkty przecięcia" autorstwa Pauliny Cedlerskiej to książka, którą przeczytałam dzięki współpracy z Wydawnictwem Filia. Ta historia wciąga od pierwszych stron swoją atmosferą niedopowiedzeń. Była dla mnie także powrotem do gatunku, który tym razem poznałam w tradycyjnej formie i myślę, że sporo bym straciła, słuchając tej książki w wersji audio. Luiza wiedzie pozornie spokojne życie, jednak cień przeszłości, który nad nią wisi, nie pozwala zaznać pełni szczęścia. Zwłaszcza w sferze małżeńskiej nie wiedzie jej się dobrze. Układ, jaki ma z mężem oraz relacja z innym mężczyzną wydają się być dziwnym sposobem na radzenie sobie z traumą. Nagle dochodzi do serii zbrodni, a każda z nich w pewien sposób wiąże się z Luizą. Dochodzenie do prawdy może wymagać stawienia czoła demonom przeszłości. Czy jednak bohaterka jest na to gotowa? Historia zaczyna się z wysokiego "C". Już w prologu otrzymujemy zagadkę, która wciąga w fabułę. Takie początki uwielbiam - sprawiają, że od razu ma się ochotę na więcej. Fabuła książki jest wielowątkowa. Poznajemy ją z perspektywy kilku osób, w tym ofiar, jednak ze względu na swoją wielowymiarowość wymaga dużej uwagi. Autorka wymusza na czytelniku uważność, ponieważ wielu znaczeń trzeba się domyślić - nie ma dosłowności. Nie zawsze mi to odpowiadało, jednak całościowo wyszło świetnie. Bardzo lubię motyw traumy oraz utraty pamięci - tutaj zostały one poprowadzone z dużą konsekwencją. Kiedy bohaterka zaczyna przypominać sobie różne sytuacje i to, jak wszystko zostało wplecione w rzeczywistość, robiło to ogromne wrażenie. Momentami nie mogłam uwierzyć, jak doszło do pewnych wydarzeń oraz co mogłam przegapić. Cała historia głównej postaci, to, jak przeszłość miesza się z teraźniejszością, została doskonale skonstruowana. Podobało mi się, że wspólnie z Luizą odkrywamy, co się wydarzyło i kto był za to odpowiedzialny. Z czasem wszystko się komplikuje - narastający chaos w życiu kobiety odzwierciedla się także w samej fabule. Oprócz niesamowitej aury tajemniczości wokół głównej bohaterki, serce złamała mi historia pani Celiny. Było to dla mnie jak rozdrapywanie już zabliźnionej rany. "Punkty przecięcia" to opowieść dla osób, które lubią nieoczywistą fabułę, budowaną w zagadkowy sposób i pełną niedopowiedzeń. Kiedy autor nie odkrywa wszystkich kart, zaszywając wiele treści między wierszami. Gdzie zakończenie wyjaśni wszystko, a jednocześnie nie wyjaśni nic. Dla mnie to rewelacyjna książka.