Saga północna T.2 Szept z północy - Miriam Georg

„Szept z północy” to drugi tom sagii autorstwa Miriam Georg, która z niezwykłą wrażliwością i literackim kunsztem kreśli dramatyczne losy rodziny Reevenów. Książka porusza tematy trudne i głęboko emocjonalne: przemoc domową, rodzinne tajemnice, miłość wystawioną na próbę, lęk przed ujawnieniem prawdy i walkę o wolność – zarówno tę zewnętrzną, jak i wewnętrzną. Autorka pisze stylowo, ale nieprzesadnie. Jej język jest elegancki, miejscami niemal poetycki, ale przede wszystkim szczery. Georg nie ucieka od emocji – przeciwnie, z niezwykłą precyzją oddaje wszystko to, co niewypowiedziane: milczenie na granicy wybuchu, spojrzenia, które zdradzają więcej niż słowa, i ból tak głęboko ukryty, że aż staje się codziennością. To powieść, w której uczucia są nie tylko obecne – one dominują, krążą nad bohaterami niczym cień przeszłości, której nie da się wymazać. Centralną postacią tej części jest Alice – kobieta silna, choć zraniona, zdeterminowana, by wyrwać siebie i córkę z toksycznej relacji. Jej historia to jedno z najmocniejszych ogniw całej książki. Autorka nie upraszcza jej walki – pokazuje lęk, paraliż, ale też przebłyski odwagi, która rodzi się z matczynej miłości i potrzeby godności. Wsparciem dla niej staje się John Reeven, mężczyzna targany własnymi demonami – rozdarty między obowiązkiem, lojalnością a uczuciem, którego nie potrafi już dłużej ignorować. Tło powieści – pełne rodzinnych napięć, niewypowiedzianych konfliktów i tajemnic, które zaczynają wypływać na powierzchnię – tworzy atmosferę ciągłego zagrożenia. Każdy z członków rodziny Reevenów coś ukrywa. Choroba ojca, sekret Johna, nielegalne interesy brata, cierpienie siostry – to wszystko tworzy narracyjną sieć, w której każdy ruch ma konsekwencje. „Szept z północy” nie jest książką o wielkich wydarzeniach historycznych czy widowiskowych zwrotach akcji. To opowieść o ludzkich dramatach – cichych, dusznych, dziejących się za zamkniętymi drzwiami pięknych domów. Ale właśnie w tej ciszy Miriam Georg znajduje siłę – bo najgłośniejsze są szeptane prawdy, których nikt nie chciał usłyszeć. To również książka o nadziei – tej, która przychodzi powoli, niepewnie, często w cieniu strachu. O miłości, która nie zawsze jest łatwa, ale bywa jedynym światłem w ciemności. I o odwadze – nie tej spektakularnej, ale codziennej, wymagającej ogromnej siły psychicznej. „Szept z północy” to poruszająca, dojrzała powieść, która zostaje z czytelnikiem na długo po zakończeniu lektury. Dla tych, którzy cenią sobie głębokie emocje, wielowymiarowych bohaterów i literaturę, która nie ucieka od trudnych tematów – to lektura obowiązkowa. Miriam Georg pisze nie tylko o rodzinie i miłości – pisze o prawdzie, którą trzeba wypowiedzieć, by móc żyć naprawdę. Gorąco polecam. To jedna z tych książek, które się czuje, a nie tylko czyta.

„Szept z północy” – Miriam Georg Drugi tom „Sagi Północnej”, który czyta się jak serial… tylko lepszy Jeśli lubisz historie, które wciągają od pierwszych stron i trzymają do późna w nocy, „Szept z północy” jest dokładnie tym typem książki. To drugi tom „Sagi Północnej” cyklu obyczajowo-historycznego wydawanego przez Wydawnictwo Luna. Polskie wydanie ma 368 stron, ukazało się 30 lipca 2025 roku i kontynuuje losy bohaterów z części pierwszej, ale stawia ich przed jeszcze trudniejszymi wyborami więc zanim sięgniesz po tom drugi polecam nadrobi pierwszy. O czym to jest (bez spoilerów z końcówki) zatem akcja przenosi nas do Hamburga sprzed ponad stu lat to czasy tuż przed i na początku, I wojny światowej. W centrum opowieści stoi Alice, która próbuje wyrwać się z przemocowego związku i zawalczyć o normalne życie dla siebie oraz bezpieczeństwo swojej rodziny. Gdy jej mąż dowiaduje się o papierach rozwodowych, dla Alice zaczyna się wyścig z czasem: musi uciekać, podejmować ryzykowne decyzje i mierzyć się z konsekwencjami przeszłości. Według mnie to historia o odwadze, granicach, jakie stawiamy przemocy, i o tym, jak bardzo można kochać nawet wtedy, gdy wszystko mówi, żeby odpuścić. Wątki z tomu pierwszego („Wiatr z północy”) wracają tu ze zdwojoną siłą skrywane tajemnice, rodzinne konflikty, społeczne nierówności a wszystko w realistycznej, „miejskiej” scenerii portowego Hamburga. Jeśli zaczynałeś sagę od „Wiatr…”, tu dostaniesz emocjonalny „level up” jeśli nie i tak wejdziesz w świat bez problemu, bo autorka umie przypomnieć najważniejsze fakty i płynnie wprowadza nowych czytelników. Dlaczego to działa na młodego czytelnika. Bohaterka z krwi i kości. Alice nie jest „papierowa”: miewa wątpliwości, boi się, ale podejmuje decyzje. Jej siłą nie jest supermoc, tylko upór i troska o bliskich. To bardzo „dzisiejsze” łatwo się z nią identyfikować, choć żyła sto lat temu. To obyczaj, ale z iskrą thrillera: pościgi w wersji 1913+, niebezpieczne spotkania, narastające ryzyko, rozdziały kończą się tak, że „jeszcze tylko jeden” zmienia się w „ups, trzecia w nocy”. Tę książkę po prostu się pochłania. Przemoc domowa, prawo do rozwodu, niezależność finansowa kobiet, klasa społeczna – brzmi ciężko, ale Georg prezentuje to z empatią i bez epatowania okrucieństwem. Dzięki temu lektura budzi emocje, a jednocześnie daje do myślenia. Historyczny „street view”. Tło epoki nie jest tylko dekoracją. To przestrzeń, która kształtuje wybory bohaterów: praca na jarmarku, zmiany obyczajowe, rosnące napięcia w Europie. Efekt? Czujesz, że naprawdę cofasz się w czasie. Proza Georg jest „filmowa”: dużo dialogów, sceny nakręcają się jedna na drugiej, a opisy są konkretne, nieprzegadane. Autorka używa emocji jak soczewki – skupia je na relacjach, by nic nie „przygasło”. Nie znajdziesz tu suchych wykładów z historii: fakty są wplecione w akcję tak, że czytelnik intuicyjnie je „przyjmuje”. Nic dziwnego, że czytelnicy chwalą tę część za poruszającą i wciągającą narrację. Dla fanów obyczaju z dreszczykiem i historią w tle. Dla tych, którzy lubią silne bohaterki, relacje rodzinne i wątki o przekraczaniu ograniczeń. Dla czytelników 15+ – ze względu na temat przemocy i trudnych wyborów (warto czytać świadomie). Co według mnie szczególnie zapada w pamięć (bez zdradzania finału) to wyścig z czasem – stawka to nie tylko bezpieczeństwo, ale też prawo do decydowania o własnym życiu. Każda decyzja Alice ma konsekwencje; otoczenie nie ułatwia, bo system prawny i obyczaje epoki grają przeciw niej. Relacje – nie tylko romantyczne. Siostrzane wsparcie, przyjaźnie „z pracy”, lojalności i zdrady – to one napędzają fabułę równie mocno jak zagrożenia z zewnątrz. Hamburg jak bohater – miasto jest żywe: jarmarki, port, ciasne kamienice i bogatsze dzielnice. Ten kontrast świetnie tłumaczy, dlaczego niektóre marzenia wydają się w zasięgu ręki… a jednak pozostają ryzykowne. Co może Cię zirytować (uczciwie, bez ściemy) Dorosłe tematy – jeśli szukasz „lekkiej” młodzieżówki, tutaj emocjonalnie bywa ciężko. Ale to też siła tej książki uczy, że o trudnych rzeczach można pisać z szacunkiem. „Szept z północy” to powieść, która łączy przygodę z dojrzałą refleksją i pokazuje, że odwaga nie zawsze wygląda widowiskowo. Czasem jest cicha jak szept – ale zmienia wszystko. Jeśli szukasz historii, po której będziesz mieć ochotę poszukać więcej o życiu kobiet na początku XX wieku, o realiach wielkiego portowego miasta i o tym, jak prawo wpływało na codzienność – to idealny wybór na długie wieczory. A kiedy skończysz, najpewniej zrobisz to, co większość czytelników: od razu sięgniesz po kolejną część sagi. PS. Jeśli lubisz czytać „z mapą w ręku”, sprawdź, gdzie w Hamburgu działa dziś wesołe miasteczko Hamburger Dom – miło połączyć miejsca z książki z rzeczywistością. A przed startem lektury upewnij się, że masz wolny wieczór… bo rozdziały same się przewracają.

John zaczyna poważnie się zastanawiać nad małżeństwem z Evelyn. Coraz mocniej ciągnie go do Alice, klientki, której bardzo chce pomóc nie tylko rozwieść się z mężem ale i utrzymać dziecko przy sobie. Henk nie chce się tak łatwo poddać i zrobi wszystko by uniemożliwić matce wychowywanie córki. Nastroje mieszkańców zimowego Hamburga na chwilę się poprawiają przy okazji Hamburger Dom i zjeżdżających na tę okazję karuzelarzy. W tej, drugiej już części sagi północnej przez całą powieść odczuwałam ogromną niesprawiedliwość. Przekonanie mężczyzn,że nie są niczemu winni, że to kobieta, w tym przypadku jeszcze dziecko wodziła na pokuszenie i się stało. A teraz niech sobie radzi sama. A to biedne nastoletnie dziecko nie wie, nie rozumie bo nikt jej nie wytłumaczył. Bo tak nie wypada, bo ma jeszcze czas,a potem nadal musi być posłuszna decyzją tym "dbającym o moralność". Kto ma pieniądze ten ma władzę wiadomo nie od dziś, cechuj ich także bezkarność i dwulicowość. Bardzo mocno odczuwalny podział społeczny, ukrywanie przemocy domowej, poważna choroba, chęć przejęcia władzy w firmie i nakierowanie jej na inny kierunek. Przeszłość powracająca raz za razem nie dająca złapać zbyt długiego oddechu spokoju. Walka o lepsze życie i i własne dziecko. Manipulacje i kłamstwo i miłość...tyle i jeszcze więcej znajdziecie w tej powieści. A ponad to poznacie silną postać kobiecą, Alice Bloom, która MUSI być i pozostać silną. Za mną połowa sagi i będę z niecierpliwością oczekiwała dalszych części. Czytajcie, jest piękna.

Życie kobiet nie zawsze wyglądało tak, jak obecnie. To mężczyźni byli o wiele bardziej uprzywilejowani, zwyczajnie mogli więcej i mało kto ich oceniał. A płeć przeciwna? Powinna była jedynie usłużnie godzić się na wszystko i akceptować każde zachowanie. Ale czy tak da się żyć i być szczęśliwym? Alice w końcu czyni poważne kroki ku temu, by zostać rozwódką. Niestety, jej przeszłość może w tym przeszkodzić, choć nie ma zamiaru nikomu o niej wspominać – nawet Johnowi. Choć z adwokatem stają się sobie coraz bliżsi wiedzą, że ta relacja nie ma racji bytu i może jedynie przeszkodzić im w realizacji planów. Zresztą priorytetem dla obojga są ich własne rodziny, w których nie ma miejsca na spokój. „Szept z północy” to kolejny tom sagi, równie nieodkładany jak jej poprzedniczka. Choć przez fabułę przebija więcej nadziei, a tym samym delikatnych uśmiechów i skrawków szczęścia, to zawirowania losu są równie okrutne dla bohaterów. W końcu poznajemy dużą część przeszłości Alice, zatrważającą i bolesną, wywołującą niezgodę na traktowanie kobiet, choć przeczuwam, że to jeszcze nie koniec jej trudnego życiorysu, który niesie na barkach. Georg umiejętnie przedstawia skomplikowane i krzywdzące ustalenia prawne panujące w tamtym czasach, nastroje przedwojenne wśród ludzi, skrajne różnice życia ubogich i opływających w luksusy. Porusza wątki związków bez miłości, przemocy wobec kobiet, skomplikowanych relacji rodzinnych, niemocy wobec choroby, czy tego, jak walka o władzę może zatracać człowieka. Maluje również piękny obraz prawdziwej, romantycznej miłości, która może wyrosnąć wśród zgliszczy oraz czystej i pięknej miłości rodzicielskiej, zdolnej do najwyższych poświęceń. Z niecierpliwością czekam na październik i kolejne tomy tej sagi, bowiem pióro Autorki potrafi zauroczyć, podobnie jak jej zdolność poprowadzenia arcyciekawej fabuły.