Czy kiedyś wyjdzie słońce - Anna Karpińska

Gdy Danusia dowiaduje się strasznej prawdy od swojej mamy Heleny, cały jej dotychczasowy świat i plany lęgną w gruzach. Musi dać sobie i narzeczonemu czas aby na nowo poukładać rzeczywistość. Helena mimo wiedzy jaką posiada nie waha się już dać szansę szczęściu. Decyzje podjęte w przeszłości przez innych decydują o życiu kolejnych pokoleń, rzutując na ich losy. Mimo wszystko pozostaje nadzieja i determinacja by zawalczyć o lepsze jutro, póki jeszcze jest czas. Kontynuacja losów rodziny Heleny, której pierwszą część lepiej znać aby się nie pogubić. Bohaterki stoją przed trudnymi decyzjami, które przez przeszłość są niesamowicie skomplikowane, a system prawny nijak nie pomaga. Nadzieja miesza się z rozpaczą i zrezygnowaniem. Miłość mimo przeciwności chce trwać i ani myśli składać broni. Niespodziewane wiadomości wywracają świat bohaterów do góry nogami. Powieść czytało się dobrze, historia na prawdę wciąga, ale...właśnie, jest jakieś ale. Domyśliłam się jakie będzie zakończenie i tylko czekałam podświadomie chcąc aby prawda w końcu wyszła na jaw...wiecie, takie wewnętrzne -no, powiedzże im to wreszcie! To niestety nieco ujęło z czerpania przyjemności czytania lektury. Znalazło się też kilka kwestii i rzeczy, które w moim mniemaniu się nie kleiły, a to ilość osób w autokarze, albo przedszkole, które od wieku 6 lat jest już chyba obowiązkowe...tak, przynajmniej wynika z mojego doświadczenia. Mimo tego, książka jest warta uwagi. Tylko jak wspomniałam, aby całkiem wsiąknąć w tę historię i się nie pogubić, trzeba znać poprzedni tom.

Czy tajemnice z dawnych lat mogą wpływać na teraźniejszość i innych ludzi? Czasem wydaje nam się, że pewne sprawy lepiej przemilczeć, ukryć, że takie postępowanie mniej krzywdzi bliskie nam osoby. I często tak właśnie się dzieje, że te nieujawnione sekrety zapewniają spokój i brak większych zmian. Jednak często zapominamy, że prędzej czy później one uwielbiają wypływać na powierzchnię… „Czy kiedyś wyjdzie słońce” to drugi tom cyklu „Przewrotny los” i łączy się ze swoją poprzedniczką – książką „Nie wolno mi kochać siebie”, co warto mieć na uwadze, zanim się sięgnie po tę serię. Sporo tu zakrętów losu dla bohaterów, przez co nie można narzekać na nudę. Rozwikłanie tajemnic z przeszłości nie jest proste, zwłaszcza że pętle kłamstw są spore i dotyczą wielu osób. Autorka genialnie ukazuje jak przez lata może narosnąć ilość tajemnic i półprawd, które krzywdzą tak samo, jak byłyby ujawniane na bieżąco, a nawet mocniej, bo w końcu część życia, jakie się znało była naznaczona kłamstwem. Pani Anna ukazuje w tej pozycji również ogromną moc wybaczenia, które wcale nie przychodzi łatwo, a jednak sprawia, że żyje się lżej, i to obu zaangażowanym stronom. Dodatkowo podnosi wątek dawstwa szpiku oraz skomplikowanych meandrów prawa rodzinnego, co może dla wielu stanowić cenną lekcję. Jeśli więc macie ochotę na ogrom skomplikowanych rodzinnych perypetii, miłość, która nie gaśnie z upływem lat oraz sporo emocji to ten cykl może się okazać świetnym wyborem.

„Czy kiedyś wyjdzie słońce” Anny Karpińskiej to przejmująca historia o miłości wystawionej na ciężką próbę, o rodzinnych tajemnicach, które potrafią złamać serca, a także o tym, że los lubi wracać nawet po latach. Autorka kreśli opowieść pełną emocji, pokazując, jak jedno dramatyczne odkrycie potrafi zmienić życie kilku pokoleń. Główna bohaterka, Helena, zakochuje się w Janie i wierzy, że wspólna przyszłość stoi przed nimi otworem. Wszystko zmienia się w dniu przyjęcia zaręczynowego, kiedy matka Jana – Zofia – wyjawia tajemnicę, która przekreśla ich miłość. Zrozpaczeni młodzi rozstają się, a każde z nich próbuje ułożyć sobie życie na nowo. Helena znajduje ukojenie w pracy i całą swoją miłość przelewa na córkę, Danusię, wierząc, że chociaż ona będzie mogła żyć tak, jak podpowiada jej serce. Jednak los, jak to często bywa, okazuje się przewrotny – gdy Helena poznaje przyszłego zięcia, przeszłość niespodziewanie powraca, a dawne sprawy znów domagają się wyjaśnienia. Karpińska mistrzowsko prowadzi wątek rodzinny, w którym teraźniejszość splata się z historią sprzed lat. Bohaterowie są autentyczni – Helena to kobieta silna, choć poraniona, gotowa poświęcić siebie dla dobra córki; Jan – człowiek rozdarty między uczuciem a ciężarem przeszłości; Zofia – postać trudna do jednoznacznej oceny, ale niezwykle ważna dla całej intrygi. Danusia natomiast symbolizuje nowe pokolenie, które może przełamać błędy przeszłości. „Czy kiedyś wyjdzie słońce” to powieść o zakazanej miłości, o rodzinnych sekretach, które przez lata kształtują losy bohaterów, a także o nadziei, że nawet po najciemniejszej nocy można odnaleźć szczęście. Autorka pokazuje, że uczucia są silniejsze od konwenansów, ale też że odwaga do zmierzenia się z prawdą bywa kluczem do przyszłości. Polecam tę książkę wszystkim czytelnikom ceniącym literaturę obyczajową z historią w tle i mocnym ładunkiem emocjonalnym. To powieść, która wzrusza, trzyma w napięciu i przypomina, że choć los bywa okrutny, zawsze warto wierzyć, że po burzy znów wyjdzie słońce.