Lód - Anna Kavan

W ostatnich latach, na rynku wydawniczym, coraz więcej pojawia się książek dystopijnych, ukazują się również książki kiedyś zapomniane, a dziś odkrywane na nowo. Obie te cechy prezentuje niepozorna powieść Anny Kavan „Lód”. Bohaterem książki jest bezimienny narrator, który podąża śladem anonimowej kobiety. Wszystko to dzieje się w świecie, w którym katastrofa ekologiczna rozprzestrzenia się na kolejne połacie globu, niszcząc wszystko na swojej drodze i zamieniając krajobraz w lodowatą, niezdatną do życia pustynię. Mężczyzna przemieszcza się do bardziej zdatnych do życia miejsc, jednocześnie poszukując obiektu swojej miłości. Jednak czy o wzniosłe uczucia tutaj chodzi, czy ciągłe deklaracje o oddaniu i poświęceniu są prawdziwe. Kolejne spotkania bohaterów utwierdzają, że do czynienia mamy tu raczej z obsesją. Narrator traktuje kobietę jako wręcz niewolnicę, bezwolny, ostatni cel jaki pozostał mu na umierającej ziemi. Porządki fabularny i formalny splatają się w doskonały sposób, chaos kolejnych wydarzeń, poszukiwań, spaja się z chaotyczną, zagubioną narracją. Czytelnik sam próbuje odnaleźć wyjście z owładniętego szaleństwem świata. Bo podobnie jak w innych dystopiach czy powieściach alternatywnych, znajdziemy tu degrengoladę ludzkości, która zatraca się w bezsensownych wojnach, autorytarnych rządach i mordach u kresu cywilizacji. „Łód” nie jest łatwą pozycją, dla postronnego czytelnika może wydać się nudna, lub zbyt chaotyczna, wydźwięk powieści również nie napawa optymizmem, jednak warto poddać się surrealistycznej monotonii wizji proponowanej przez Annę Kavan, aby odnaleźć w niej nasze ślady i zadać sobie pytanie o współczesność.