Rota - Grzegorz Brudnik

"Rota" to intrygujaca historia, ktora zabiera nas w mroczne klimaty! Akcja osadzona jest na zimowym Beskidzie Śląskim – sceneria więcej niż tło: to niemal równorzędny bohater, pełen zimna, mroku i surowości. Intrygująca intryga kryminalna. Zaraz na początku dwoje ludzi zostaje zamordowanych w wagoniku kolejki linowej. Do tego corocznie palenie kościoła – tajemnice mnożą się błyskawicznie, niczym śnieżna zamieć. Brudnik prowadzi śledztwo pełne fałszywych tropów, niespodziewanych zwrotów i przeszywającego napięcia . Postacie charyzmatycze, wyraziste, ale również pełne kontrastów. Autentyczne opisy zimy, gór, ludzkich emocji tworzą atmosferę, którą czuć do ostatniej strony . „Rota” to nie tylko dobry kryminał — to intensywne doświadczenie literackie. To książka, której nie odłożysz! Klimatyczna, wielowymiarową i zaskakująca!

W spowitych zimową aurą Beskidach dochodzi po zbrodni, w której życie tracą dwie osoby. Makabrycznej zbrodni dokonano w wagoniku kolejki linowej na Szyndzielnię. Inspektor Katarzyna Łezka wraz z nowym partnerem Michałem Gazdą rozpoczynają śledztwo, które z pozoru będzie się wydawać proste. Każdy kolejny krok, który w zamyśle będzie miał doprowadzić ich do sprawcy, w rzeczywistości będzie kierował ich na drogę pełną tajemnic i niebezpieczeństw. Trudny duet śledczych. Ona „zjadła zęby” na policyjnej robocie, doświadczona ale trudna w kontaktach – samotny wilk. On, młokos z łatką „plecaka”, syn Komendanta Policji, który próbuje pokazać, że niczego mu nie zawdzięcza i jest w stanie sam o siebie zadbać. Tropy prowadzą ich do małej górskiej wsi, w której wszystko się zaczęło kilkadziesiąt lat wcześniej. Ukryta wśród surowych, majestatycznych szczytów wieś zdaje się trwać poza czasem - cicha, odizolowana, niemal zapomniana przez świat. Na pierwszy rzut oka urokliwa i spokojna, z drewnianymi chatami i mgłą snującą się po zboczach, w rzeczywistości kryje mroczną tajemnicę, która niepokojąco kontrastuje z jej sielskim obrazem. Im głębiej bohaterowie zapuszczają się w jej wąskie ścieżki i rozmowy z niechętnymi do zwierzeń mieszkańcami, tym wyraźniej odczuwają obecność czegoś niewyjaśnionego, czegoś, co od lat spoczywa pod warstwą milczenia i strachu. „Rota” to kolejna książka Grzegorza Brudnika, której klimat po prostu wciąga jak bagno. Po genialnej serii z Rafałem Lichym miałem bardzo wysokie oczekiwania i wiecie co? Zostały zaspokojone z nawiązką. Autor tym razem zaserwował nam miejsko-górski kryminał noir z niesamowitą Łezką, którą znamy ze wspomnianej wcześniej serii. Atmosferę książki można miejscami kroić nożem. Ten efekt tworzy zarówno relacja między dwójką śledczych, która rodzi się na kartach tej książki, jak i tajemnica, którą przesiąknięta jest główna lokacja tej powieści – mała wioska ukryta na zboczu Kotarza. Od przeczytania książki do napisania recenzji minęło trochę czasu. Musiałem przetrawić wszystko to co autor chciał mi przekazać. Ta książka nie jest łatwa, wręcz daje w kość, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Nie przestraszcie się. Chcę Wam tylko powiedzieć, że tę książkę po prostu trzeba przeczytać.

"Rota" zaprasza nas w rejon Beskidu Śląskiego, gdzie co roku płonie jeden z kościołów, a w wagoniku kolejki linowej odnalezione zostają dwa ciała. Sprawę prowadzi doświadczona inspektor Łezka w partnerstwie z darzonym niechęcią podkomisarzem Gazdą. Wspólnie zaczynają walkę z czasem i żywiołem, aby rozwiązać zagadkę... Zimny i surowy górski klimat stanowi doskonałe otoczenie dla rozgrywających się zdarzeń. Śnieżyca, wszechobecny chłód, w którym zimniejsze są tylko pozbawione życia ciała, a to wszystko skontrowane z tajemniczymi podpaleniami. Autor dba nie tylko o treść, ale i mocno oddziałującą na wyobraźnię atmosferę opowieści. Śledztwo to wielowątkowe wyzwanie, które początkowo wydaje się wplątywać śledczych, podejrzanych i ofiary w błędne koło powiązań. Dopiero wnikliwa analiza tropów, subtelne wskazówki i znakomite łączenie faktów pozwalają z tej plątaniny wyłuskać jedną właściwą nitkę, której pociągnięcie prowadzi do fascynującego rozwiązania. Wszystko jest intrygująco zagmatwane, a jednak spójne i przekonujące, gdy już odkrywamy prawdę. Spodobały mi się wyraziste postaci, w szczególności oczywiście pierwszoplanowy, dość oryginalny duet. Łezka, jako ta już doświadczona i pracą i życiem, stanowi element rozsądku, wiedzy i uporu podszytego cynizmem. Gazda, ten młodszy, wykluczany ze środowiska, tak naprawdę nienawidzący swojej pracy, a paradoksalnie znakomicie się w niej sprawdzający jest rewelacyjną przeciwwagą, zarazem uzupełnieniem i świetnym obiektem do przekomarzań. Ich dialogi pełne ironicznych docinek znakomicie tu dodawały nutkę luzu, choć całość finalnie jest stosunkowo ciężka. A pomimo ciężaru historii, całość czyta się z dużą przyjemnością dzięki lekkości pióra autora i zręcznemu budowaniu napięcia i podtrzymywaniu zaciekawienia do samego końca. Pierwsze zderzenie z twórczością pana Brudnika uważam za udane i z pewnością nie będzie ono ostatnim. Serdecznie polecam fanom dobrych kryminałów w górskiej oprawie :)