Thorgal. Saga. Szron i ogień BR - Jean-Blaise Djian, Olivier Legrand, David Etien

Jako wieloletni fan serii Thorgal, stworzonej pierwotnie przez Jeana Van Hamme’a i Grzegorza Rosińskiego, podchodziłem do cyklu “Saga” z mieszanką ciekawości i sceptycyzmu. To już czwarty tom tej pobocznej linii, która eksploruje nieznane przygody czarnowłosego wikinga, i muszę przyznać, że “Szron i ogień” zaskoczył mnie pozytywnie. Fabuła zaczyna się od Thorgala, który wraca do domu po burzliwych wydarzeniach (prawdopodobnie po erze Shaigana Bez Litości), ale los rzuca go w wir apokaliptycznej przygody. Nad światem wisi groźba Ragnaroku – Wiecznej Zimy, symbolizowanej przez szron, który pochłonie wszystko. Jedynym ratunkiem jest zdobycie magicznego ognia z odległego Muspelheimu, co prowadzi naszego bohatera przez krainy pełne smoków, runicznych tajemnic i mitologicznych istot. To nie tylko walka z siłami natury, ale też refleksja nad cyklicznością życia, lojalnością i ludzkimi słabościami. Historia jest zamknięta w jednym tomie (choć podwójnej objętości – 96 stron), co czyni ją idealną dla nowicjuszy, nie wymagając znajomości całej sagi. Klamra fabularna na końcu jest mistrzowska – zaskakująca i symboliczna, idealnie oddająca tytułowy kontrast szronu i ognia. Graficznie tom wyróżnia się od klasycznych albumów. Etien wprowadza bardziej dynamiczny, nieco cartoonowy styl, z żywymi kolorami. Twarze poszczególnych postaci są bardziej ekspresyjne, chmury i krajobrazy mają malarski sznyt, a sceny akcji – jak starcia ze smokami – kipią energią. Szron i ogień to nie tylko ciekawy epizod z życia Thorgala dla ortodoksyjnych fanów ale też pięknie opowiedziana baśń o nadziei. W świecie, w którym zima może oznaczać koniec wszystkiego, pojawia się światełko, które może uratować świat. A może najważniejsze nie jest to, czy naprawdę da się go uratować tylko dla kogo jesteśmy w stanie próbować to zrobić?