Leszygród T.3 Opiekun lasu (barwione brzegi) - Elwira Dresler-Janik

"Opiekun Lasu" to już trzeci tom cyklu "Leszygród". Nasi bohaterowie ponownie stają przed wyzwaniami, jakie stawia przed nimi życie i słowiańskie stwory. Wszebora stara sie odnaleźć w obcej rzeczywistości u boku nekanego zmorami męża. Nawoja z kolei podejmuje dalsze desperackie próby ocalenia swojej najmłodszej siostry. Ta część jawi mi się jako najbardziej baśniowa. Szczególnie wyzwanie, przed którym staje Nawoja, a które nieodłącznie splata losy pozostałego rodzeństwa, to porywający obraz siły charakteru, sprytu i determinacji w obliczu walki o najbliższych. Tak jej przygotowania, jak i kolejne etapy misji i interakcje z nadprzyrodzonymi istotami są porywające i napisane w sposób godny legend. Miłość w swojej czarownej formie splata losy kolejnych postaci, bowiem ona tu ocala, spaja i wyzwala. Podobały mi się kolejne przedstawienia interesujących obrzędów oraz mitologicznych bóstw czy stworów. Ludowe wierzenia to czysta magia sił natury, darów lasu i pokory oraz wdzięczności w gestach. Z niesamowitą zgrabnością i lekkością autorka wplata je w kolejne etapy opowieści, tworząc nie tylko wciągające, ale autentycznie oddane zdarzenia, które oddziałują silnie na wyobraznie i są przekonujące w odbiorze. Klimat światów lasu i lodu, w których obserwujemy losy bohaterów, zderza sie w nierozerwalnym suple wzajemnych powiązań i oddziaływań. Czuć z kart książki zapach ziół, można zostać przeszytym przez dreszcz zimna, a także przystanąć i posłuchać szumu drzew. Świetnie dobrana warstwa językowa współgra i spaja wszystko w dobrze zgraną całość. To zdecydowanie tom kobiecy i to siostry wychodzą na główny plan zdarzeń, znakomicie sprawdzając sie w tej roli, fascynując i wzbudzając różnorodne emocje - od współczucia do podziwu. Ponownie weszłam w głąb "Leszygrodu" z przyjemnością, czerpiąc garściami z przesyconej słowiańskim urokiem opowieści. Serdecznie polecam i juz wypatruję zapowiadanego kolejnego tomu 💚