Krew na rękach (ilustrowane brzegi) - Agnieszka Peszek

Była pielęgniarka, taka z powołania, postanawia opuścić toksyczne otoczenie i zatrudnia się w innym miejscu. Jej nowym zajęciem będzie opieka nad bardzo schorowanym, starszym mężczyzną. Idealne warunki pracy, wysoka pensja i przecudowny, ale trochę tajemniczy przełożony. Sytuacja idealna. Ale… Anna zaczyna czuć się dziwnie. To co wcześniej wydawało się jej oczywiste i normalne, po dłuższym zastanowieniu zaczyna ją mocno dziwić. Kulminacja tej sytuacji będzie miała miejsce w jasnej, szpitalnej sali, w której obudzi się przypięta do łóżka kajdankami. Dochodzi do tragedii, nic nie jest tym, czym wydawało się wcześniej, a najgorsze jest to, że Anna nic nie pamięta. Próbuje sobie przypomnieć ostatnie chwile przed obudzeniem w szpitalu, ale nic z tego. Anna nie ma nikogo, poza przyjacielem Igorem, który jakiś czas temu pojawił się w jej życiu i właśnie u niego szuka porady. Nie jest przekonana czy może do końca wierzyć swoim zmysłom i przeczuciu. Pozostaje zaufać. Tylko czy granica między rzeczywistością, a urojeniem, która zaczyna się zacierać pozwoli na to aby zaufała właściwej osobie? „Krew na rękach” to genialnie dopracowany thriller psychologiczny. Duszny, pełen napięcia, który trzyma w niepewności do ostatniej strony. Autorka mocno dopracowała kwestia pogłębionej psychologii postaci, okrasiła to nieoczywistymi zwrotami akcji, co stało się przepisem na wspaniałą książkę, od której nie sposób się oderwać. Polecam serdecznie każdemu, kto lubi ciekawe, zawiłe intrygi i zagłębianie się w zagmatwane umysły bohaterów – nawet tych negatywnych.

Anna postanawia, że po latach pracy jako pielęgniarka, nadszedł czas na zmianę. Zatrudnia się jako opiekunka do starszego, schorowanego mężczyzny. Im dłużej przebywa w eleganckim domu, gdzie rzeczy zmieniają swoje miejsce, a stan jej zdrowia stopniowo pogarsza i zaczyna wątpić w swoje zmysły... aż do momentu, gdy budzi się zakrwawiona i przykuta kajdankami do szpitalnego łóżka... Cenię tu sobie szczególnie rozbudowany i wieloetapowy pomysł na fabułę. Pierwsza warstwa historii mogłaby być już niezłym, zamkniętym thrillerem, jednak autorka idzie o kilka kroków dalej. Za każdym razem, gdy wydaje się, że już wiadomo, co się wydarzyło, dochodzi kolejny wątek czy powiązanie, tworząc nierozerwalną sieć powiązań i zależności między bohaterami. Widać dobre przemyślenie zaskakujących, nieoczywistych nici, które spajają całość. Tu nie nie dzieje się bez przyczyny! Minimalistyczny obraz przestrzeni akcji oraz niewielka liczba bohaterów pozwalają doskonale poznać ich myśli, motywacje i głęboko skrywane demony przeszłe oraz teraźniejsze. Szarość moralna jest tu powszechna i wielokrotnie można dać się zaskoczyć, gdy wychodzi, kto ma najwięcej za uszami. Postaci tętnią życiem, przeżywają autentyczne emocje i trudne dylematy, a każda - słuszna bądź nie - decyzja ma swoje fundamenty. Perspektywy poszczególnych z nich dodatkowo pogłębiają nasze odkrywanie prawdy i pozwalają dobrze zgłębić tę zagmatwaną akcję, która zaczyna się spokojnie, by rozpędzić się w finale. To wciągająca opowieść o zdradach i manipulacjach, które wzajemnie się przenikają w tańcu wzajemnych intryg. Każdy, kto usiłuje wykiwać innych, musi się liczyć z tym, że znajdą się inni chcący być na szczycie gry pod tytułem "zemsta". Jest tu sporo interesujących wątków, zgrabnie zarysowana warstwa psychologiczna oraz znakomity, niepokojący klimacik. Jeśli lubicie thrillery, to ten warto mieć na uwadze

Anna po utracie pracy jako pielęgniarka na oddziale położniczym, postanawia poszukać czegoś innego. Trafia na ofertę opieki nad starszym mężczyzną. Pracodawca oferuje jej także zamieszkanie aby cały czas była na miejscu. Kobieta zaczyna się dziwnie czuć i boi się iż popada w paranoję. Igor, jej kolega próbuje pomóc, wysnuwając podejrzenia w stronę pracodawcy, czyli Daniela. Jaka okaże się prawda i dlaczego Ania znalazła się w karetce z krwią na rękach. Autorka jak zawsze na początek zrzuca na czytelnika bombę w postaci jakiegoś dramatycznego wydarzenia. Dopiero potem cofa się w czasie i po kolei opowiada co i jak...a właściwie opowiadają o tym jej bohaterowie. Obraz każdego z bohaterów tej powieści, ich profile psychologiczne są przedstawione w bardzo dobry sposób. Wchodzimy głęboko w ich traumy, przeżycia i sytuacje, które determinują ich postępowanie. Na początku akcja toczyła się raczej wolno...jednak potem. Miałam wrażenie jakby autorka "bawiła" się moimi emocjami i tym o co ostatecznie chodzi, kto jest winny, a kto ofiarą. Tak jakbym na początku zanurzyła się w wodzie, by potem kilkukrotnie się wynurzyć łapiąc oddech - kiedy już myślałam, że znam rozwiązanie - a następnie i tak ponownie tonęłam bo to nie tak jak przypuszczałam. Zakończenie...to chyba już znak rozpoznawczy powieści autorki. Jest zupełnie inne niż tego oczekiwałam. Czy polecam? Tak, to bardzo dobry thriller psychologiczny, pokazujący,że nie warto każdemu ufać, a te tzw "pewniki" należy traktować z dużą rezerwą.